R. is medeplichtig aan mishandeling en wederrechtelijke vrijheidsberoving, aldus de rechtbank. Ook heeft ze volgens de rechters een rol gespeeld bij het verbergen van haar oudste zoon voor een hulpverleningsinstantie. Justitie had negen maanden voorwaardelijke celstraf geëist.De vader pleegde vorig jaar zelfmoord in de gevangenis. Voor zijn dood bekende hij de jongens, nu 10 en 13 jaar oud, jarenlang te hebben mishandeld, onder meer met een honkbalknuppel. Ook sloot hij ze regelmatig op in de schuur of in hun kamer. De mishandelingen duurden van 1995 tot 2007.

De rechtbank erkent dat R. zelf ook werd mishandeld, onder meer toen ze haar zoons probeerde te beschermen. „Het aan verdachte gerichte verwijt is dat zij, toen haar tegenstand onvoldoende bleek om de mishandeling te stoppen, geen hulp heeft ingeroepen".

De advocaat van de vrouw betoogde tijdens de rechtszaak dat zijn cliënte zo depressief en bang was dat ze niet meer tegen haar echtgenoot in opstand durfde te komen. „Tot het inroepen van hulp, ook al vreesde zij de consequenties daarvan, had zij wel de gelegenheid", oordeelde de rechtbank echter.

De school van de jongens ontving vanaf 1999 geregeld signalen dat er iets mis was in het gezin. Van 2003 tot 2005 stond de familie onder toezicht van een gezinsvoogd van het Leger des Heils. De mishandelingen gingen toen gewoon door, heeft de vader verklaard.

Pas vorig jaar werden de zoons uit huis geplaatst en de ouders opgepakt. De Inspectie Jeugdzorg kijkt momenteel of het nodig is een officieel onderzoek in te stellen naar de hulpverlening aan het gezin.