WRAF!’s hondjes zijn niet van de soort die sloffen sloopt
Braaf liggen ze naast elkaar in de winkel: zes hondentijdschriften. Twee ervan kwamen er in de afgelopen anderhalf jaar bij: WRAF! (in juli 2006) en Hondenleven (oktober 2007). Judith Lissenberg, eindredacteur van Hondenleven: „Ieder blad heeft zijn eigen doelgroep. Ze hoeven elkaar niet te bijten.”
Nee. Ze bijten niet; papier is vreedzaam. Maar blijven ze ook? Lissenberg: „Ik hoop dat we heel lang blijven bestaan. We maken dit blad met veel passie en verwondering.” Hoofdredacteur Cynthia Panhuis van WRAF!: „Ik verwacht dat we minstens zo lang meekunnen als Libelle en Margriet. Het onderwerp hond is nog lang niet uitgeput, en qua verkoop loopt het lekker.”Sandra Saris van Onze Hond -dat aan zijn 33e jaargang bezig is- is sceptisch. Niet over haar eigen blad, waarbij ze inmiddels twintig jaar werkt: „Wij blijven altijd bestaan.” Maar voor de concurrentie is ze niet bang. Veelbetekenend: „Ik heb zeer veel bladen zien gaan en komen.”
Tante Truus
Wie moeten al deze tijdschriften kopen? De glossy WRAF! is voor „alle hondenbaasjes van 8 tot 88”, zegt Panhuis. „De bindende factor is hond. Als een bejaarde en een skinhead elkaar tegenkomen op straat, lopen ze met een boog om elkaar heen, maar zodra ze allebei een hondje hebben, leggen ze negen van de tien keer contact. Als ik dat gevoel van mensen voor hun hond op papier kan krijgen, is het voor iedereen leuk.”
Hondenleven verschijnt „voor iedereen met een hart voor honden.” Lissenberg: „We richten ons niet op een specifieke doelgroep. Als je een hond hebt, wil je er wat mee, je laat hem niet als een vloerkleedje in de kamer liggen - en ons blad gaat over wat je zoal met ’m kunt doen.” Zo biedt het maartnummer een verslag over een kwispeltocht aan zee, en bekijkt hondengedragsdeskundige Martin Gaus -vaste schrijver in het blad- kritisch een aantal rangorderegels.
De uitgever van Dogmagazine (Dogma), een „tijdschrift met diepgang” dat bijna acht jaar bestaat, kiest nadrukkelijk niet „iedereen” als zijn doelgroep. „Wij richten ons op mensen die serieuze achtergrondinformatie willen hebben. Lezers van bladen als WRAF! en Hondenleven noemen wij tante-Truuspubliek, mensen die het leuk vinden om mooie plaatjes te zien en leuke hondenverhalen te lezen.” Wat hij niet onaardig bedoelt: „Hondenleven is gewoon breder en een leuk blad om te lezen; WRAF! is heel Amerikaans en speelt in op een trend.”
Het 33-jarige Onze Hond heeft een lezerspubliek van honderdduizenden per maand, zegt Saris. „Wij liggen bij alle dierenartsen. Verder nemen fokkers een abonnement vanwege onze rubriek Raad & Daad, met alle nieuwe regels van de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied. We plaatsen uitslagen van alle tentoonstellingen, schrijven voor puppyeigenaars en brengen iedere maand iets over jagen.” Het februarinummer gaat verder over oude en nieuwe hondenrassen, stoer gedrag en suikerziekte.
Universele leukheid
Het oudste blad in de reeks is de Hondenwereld. Het bestaat ruim zestig jaar; Saris noemt het de NRC onder de hondenbladen. Het oogt het strengst van allemaal. Nummer 2 van 2008 biedt een portret van de Chow Chow (negen pagina’s, gevolgd door bijpassende advertenties), een artikel over verdunningsfactoren oftewel kleurgenetica, twee pagina’s met officiële mededelingen van de Raad van Beheer en acht pagina naar aanleiding van de nieuwjaarstoespraak van de voorzitter van de raad, vier pagina’s clubadressen en één pagina evenementen. Dit is een blad voor fokkers en mensen die „meer dan gemiddeld” geïnteresseerd zijn.
Hondenmanieren komt van dezelfde uitgeverij. De insteek is praktischer en lijkt meer op die van Onze Hond: met onderwerpen als ”de hond in de stad” en ”het vervoer van de viervoeter in de auto”, een ervaringsverhaal over de opvang van een Spaans hondje en ruimte voor vragen van lezers.
Komen Hondenmanieren, Onze Hond en Hondenleven qua insteek behoorlijk in elkaars buurt, WRAF! vist in een andere vijver. Toch wel.
Zo vindt Cynthia Panhuis van WRAF! rassen niet belangrijk. „In de regel hebben we alleen maar vuilnisbakkies op de cover, een hond waar iedereen verliefd op zou kunnen worden, van een universele leukheid.” Wel brengt haar blad een rubriek over de ”roots” van een ras.
„Een hond is lifestyle”, zegt Panhuis. „Hij heeft bijna dezelfde status als een kind. Er is haast net zo veel te koop voor honden als voor kinderen.” Mens en dier lopen op een wonderlijke wijze in elkaar over in WRAF! Onder een tandenborstel voor kinderen staat er een voor honden.
Alleen de roze sloffen met strik (H&M, 7,90 euro) zijn echt helemaal voor mensen. Want WRAF!’s hondjes zijn niet van de soort die sloffen sloopt.
Van oud naar jong
- De Hondenwereld € 3,95, jaargang 63, www.compassomedia.nl. Oplage: 9000.
- Onze Hond, € 4,50, jaargang 33, www.onzehond.nl. Oplage: 30.000, waarvan 60 procent abonnees.
- Hondenmanieren, € 3,95, jaargang 12, www.compassomedia.nl. Oplage: 20.000.
- Dogma, € 3,50, jaargang 8, www.dogmagazine.nl. Oplage: 7500, waarvan 2000 abonnees.
- WRAF!, € 5,95, jaargang 3, www.wrafmagazine.nl. Oplage: 20.000, waarvan 1300 1400 abonnees.
- Hondenleven, € 3,75, jaargang 2, www.hondenleven.eu. Oplage: rond de 35.000, waarvan ruim 3000 abonnees.