Holmen sprak zaterdag tijdens de Promiseland Conferentie 2008 in Lelystad, georganiseerd door Willow Creek. Volgens de auteur van het boek ”Faith begins at home” (Geloof begint thuis), blijkt uit onderzoek in de Verenigde Staten dat slechts 12 procent van de kinderen thuis over geloofszaken spreekt met de moeder, 5 procent met de vader, en dat slechts 9 procent van de jeugd zelfstandig uit de Bijbel leest. „Wat bereiken we ondanks allerlei programma’s?” vroeg hij zich af.Holmen trok de conclusie dat mensen thuis anders zijn dan in de kerk en dat er weinig verband is met wat thuis gebeurt en wat er in de kerk gebeurt. Het kan zijn dat de kerken zo druk bezig zijn om kerk te zijn dat ze niet beseffen wat er thuis gaande is of dat de kerken het zelf in de hand werken. „Het lijkt er soms op dat ouders de kinderen bij de kerk afzetten voor een activiteit, zoals ze hun kinderen bij de sportschool en bij de muziekschool afzetten voor andere activiteiten. Thuis gaat de activiteitenknop weer om. De kerk eigent zich de rol van het gezin toe. Als kinderen ouder worden, is de kans groot dat dergelijke jongeren het geloof huichelachtig vinden en de kerk de rug toekeren.”

Het gaat bij het geloof niet om een programma maar om het hebben van een relatie met Jezus Christus, aldus Holmen. Die relatie moet voorgeleefd worden, opdat de kinderen later dezelfde relatie zullen krijgen.

Pijnlijk
Voor de voorganger, die destijds kinderwerker was, was de constatering dat het gezin bij de religieuze opvoeding veel belangrijker is dan allerlei kerkelijk kinderwerk, pijnlijk. Het betekent voor hem niet dat kinderwerk onbelangrijk is, maar veeleer dat ouders beter toegerust moeten worden. De voorganger riep de aanwezigen op om thuis het geloof voor te leven, omdat geloven thuis begint.

Daarnaast ziet hij een grote plaats ingeruimd voor het kinderwerk om het geloof thuis te stimuleren. De oplossing is volgens hem niet om naast de bestaande vakjes (kinderwerk, jongerenwerk, ouderenwerk) ook nog eens een vakje gezin in te voeren door training. Het actief betrekken van de ouders bij de kinderen is beter.

Holmen gaf hiervan een voorbeeld. Voorheen kregen de kinderen in zijn gemeente een Bijbel uitgereikt zonder dat er aandacht aan werd besteed. Veelal lazen ze er niet in. Nu is er een bijeenkomst, waarop ook de ouders aanwezig zijn. Dan is er onderwijs over het belang van de Bijbel. Daarna gaan de kinderen even weg en geeft iemand een getuigenis over het belang van de Bijbel in zijn leven. De ouders krijgen zijn Bijbel vol persoonlijke onderstrepingen en met de opdracht van zijn vader voorin te zien. Daarna schrijven de ouders een persoonlijke opdracht in de Bijbel voor hun kinderen. Als hun kinderen de Bijbel krijgen, wijzen ze hen op de opdracht voorin. Veel kinderen zeggen dat het ze tijdens deze bijeenkomst voor het eerst het belang van de Bijbel begrijpen.

Zegen
De Amerikaan hoopt dat op deze manier de basis van het thuis geloven wordt gelegd. Hij gaf een illustratie van het effect ervan. Een man had op deze manier geleerd zijn kind elke avond te zegenen, dat wil zeggen de hand boven het hoofd te houden en het de zegen van God toe te wensen. Toen de vader de dochter, die ging studeren, weggebracht had, vergat hij haar te zegenen. De dochter kwam terug en toen gebeurde het alsnog, midden op de parkeerplaats.

„Geloven is geen programma”, aldus Holmen. „Het toepassen van het geloof thuis moet door het hele programma heen zitten. Rust mensen thuis toe, want dat is de eerste plaats waar het geloof beoefend moet worden.”

Kinderwerkmateriaal

Tijdens de Promiseland Conferentie in Lelystad is zaterdag het kinderwerkmateriaal Promiseland gepresenteerd. Dit van Willow Creek in Amerika afkomstige materiaal is in het Nederlands vertaald en op de Nederlandse situatie toegepast. Aan de totstandkoming van de uitgave is samengewerkt door Willow Creek, Kinderwerk Timotheüs en de Internationale Bijbelbond. „Promiseland zal dan ook niet alleen gebruikt worden door kerkelijke gemeenten die zich verbonden weten met Willow Creek”, aldus Marian Geeve van Opwekking/Timotheüs.

Tijdens de conferentie legde Janneke Vonkeman van De Pijler in Lelystad het verschil met traditionele methoden voor kinderwerk uit. Bij de traditionele methoden moeten volgens haar slechts enkele mensen de kar trekken, is persoonlijk contact met de kinderen moeilijk en ontstaan steeds meer ordeproblemen ten gevolge van grote groepen. Een kenmerk van de nieuwe opzet is de afwisseling van het werken met kleine groepen en een grote groep. Door het werken met kleine groepen is meer aandacht voor de kinderen mogelijk en daardoor en door de interactieve opzet hebben ordeproblemen minder kans.