Dat bleek vrijdag bij de rechtbank in Arnhem. De ouders bekennen gedeeltelijk. In november 2006 werden bijna alle kinderen uit huis geplaatst.De zaak in Ede kwam aan het rollen toen een familielid in november 2006 de politie informeerde over de frequente mishandelingen die bij het Edese gezin zouden plaatshebben. De voogd van enkele kinderen deed hierna aangifte tegen de ouders. De zeven dochters en vier zoons (één zoon is reeds overleden) zouden in zijn optiek door het onvoorspelbare en agressieve gedrag van hun vader worden belemmerd in hun sociaal-emotionele ontwikkeling. Op het moment van aangifte woonden vijf kinderen, waaronder de jongste (12), nog thuis.

Daarop werden alle kinderen door de politie gehoord. Uit de verhoren bleek onder meer dat de vader voor elk kind een aparte manier van lichamelijk straffen had en dat het zijn gewoonte was „om op zondagmiddag te mishandelen”, aldus justitie. De mishandelingen varieerden van bij de keel grijpen tot een hand op de rug draaien en slaan.

De moeder zou meestal aan de zijlijn hebben gestaan, maar wel de misstappen van de kinderen hebben aangedikt waarop een zwaardere straf volgde. De ouders gaven gisteren aan te kampen met relationele problemen. De vader zei daarbij expliciet een scheiding niet als een optie te zien vanwege hun geloofsovertuiging.

Beiden gaven aan de verklaringen van hun kinderen overdreven te vinden. „Wie men lief heeft, kastijdt men”, aldus de moeder. Overigens zei zij weinig meegekregen te hebben van de mishandelingen. Volgens twee rapportages van de reclassering heeft de vrouw weinig inzicht in haar eigen gedrag en is ze nauwelijks verantwoordelijk voor wat in haar gezin is gebeurd.

Deskundigen achten de kans op herhaling groot als de ouders niet in therapie gaan. De vader gaf hierop aan te willen meewerken aan een antiagressietraining. De moeder krijgt hulp van een therapeut.