„Och man, ik beefde van alle kanten”, blikt de hevig geschrokken bestuurder uit Zalk terug.Zoals zo vaak stapte hij gisteren in zijn autootje. Met het voertuig gaat Van Gelder vaak boodschappen doen in Hattem. Dan moet hij altijd het spoor over.

Zelf denkt Van Gelder dat de rem van zijn voertuig dienst heeft geweigerd. „Ik zag de trein van ver aankomen. Die reed trouwens niet zo hard. Ikzelf had ook niet veel snelheid meer. Ik zag de spoorbomen naar beneden gaan en heb op de rem getrapt.”

De inwoner van Zalk denkt dat hij onder de spoorbomen door is gereden. „Die waren niet beschadigd.” Van een black-out was in zijn optiek geen sprake. „Ik heb de trein immers zien aankomen.”

Het wagentje werd gegrepen door de zijkant van de trein, zegt Van Gelder, die naar eigen zeggen een veiligheidsgordel droeg. „De trein pakte mijn autootje eerst van voren, toen draaide de auto rond.” Zijn voertuig raakte zwaar beschadigd.

Het was Van Gelder vreemd te moede dat hij ongedeerd kon uitstappen en de trein verderop tot stilstand kwam. „Och man, de schrik kwam achteraf. Ik beefde van alle kanten. Fietsers die er aan kwamen, zijn ook vreselijk geschrokken. Maar ik mankeer niks. De dokter heeft alles onderzocht.”

Een boer hielp Van Gelder, die slecht ter been is, verder. Op de boerderij kreeg hij een kop koffie voor de schrik. Daarna ging de aan een drama ontsnapte man uit Zalk met de politie in gesprek.

Van Gelder ziet zichzelf nog niet weer achter het stuur zitten. „Ik kruip zo’n autootje niet meer in. Als ik boodschappen wil hebben, rijd ik wel mee in de auto van een van de kinderen.”