Zaak-Holloway
De ontknoping van de zaak-Natalee Holloway is met de uitzending van het televisieprogramma van misdaadverslaggever Peter R. de Vries, zondag, forse stappen dichterbij gekomen. Wat de bruikbaarheid en de waarde is van de bekentenissen van Joran van der Sloot zal de rechter straks moeten uitmaken.
Feit is wel dat deze zware verdenking op zich heeft geladen, ook al heeft hij inmiddels verklaard het hele verhaal uit zijn duim te hebben gezogen.Gesteld al dat dit laatste waar is, dan nog heeft de jongeman een volstrekt verziekt brein. Wie liegt er nu over de toedracht van een zaak die al jaren opsporingsambtenaren, het publiek en vooral de ouders van het meisje bezighoudt?
Dat alleen al is een vorm van misselijkmakende immoraliteit waarvoor hij op zijn minst behandeld, maar nog beter gestraft zou moeten kunnen worden. Daar komt nog bij dat de man heeft verklaard geen minuut minder te hebben geslapen nadat hij het meisje in zee heeft gedumpt. Hoe kan een mens zo ver komen?
Wat Peter R. de Vries boven water heeft gekregen, is knap. Terwijl de gerechtsdienaren tot tweemaal toe Van der Sloot hebben moeten laten gaan, knoopte de misdaadverslaggever de losse eindjes aan elkaar. Het zou te begrijpen zijn wanneer rechercheurs dit met bewondering en enige jaloezie beschouwden.
Toch verdient De Vries niet alleen lof. Men kan bewondering hebben voor zijn vasthoudendheid en succes en tegelijk kanttekeningen maken bij zijn jacht naar publiciteit. Daarvan is de presentatie van zijn onderzoeksresultaten in deze zaak een duidelijk bewijs. Donderdag kondigde hij aan drie dagen later daarmee naar buiten te komen.
Dat wachten diende beslist niet het strafrechtelijk belang en evenmin dat van de familie. Sterker, gesteld dat Van der Sloot had gewild, dan had hij drie dagen de tijd te ontsnappen naar een land waar hij niet bang behoefde te zijn voor uitlevering.
Om zo veel mogelijk kijkcijfers te halen, voerde De Vries de spanning op door steeds te zeggen dat hij de zaak rond had en vervolgens er het zwijgen toe te doen.
Daarbij slaagden hij en zijn team er overigens niet in het helemaal stil te houden. Zaterdagavond was de korte inhoud van de lange uitzending al via het programma NOVA bekend: Natalee was in zee gedumpt.
Daarmee was feitelijk de uitzending op zondag al overbodig geworden. Desondanks zaten gisteren 2 miljoen mensen aan de buis gekluisterd, nota bene op de dag die niet voor sensatie maar voor rust en kerkgang is bestemd.
Het is niet de eerste keer dat De Vries met opzienbarende resultaten naar buiten komt. Hij maakte naam met de Puttense moordzaak, de opsporing van de ontvoerder van Heineken en met de informatie over de contacten tussen topcrimineel Bruinsma en mevrouw Mabel Wisse Smit. In alle gevallen zorgden zijn bevindingen voor veel opschudding.
Of Joran van der Sloot op grond van dit nieuwe materiaal inderdaad kan worden vervolgd, is de vraag. Het zal voor justitie in ieder geval nog een hele klus worden. De zaak is gesloten en daardoor is de drempel voor hervatting van het proces hoger.
Bovendien is het enkele verhaal van Van der Sloot wel een sterke aanwijzing, maar het is te mager voor vervolging. Het is geen bewijs. Daar komt nog bij dat het lichaam van Natalee is verdwenen. Prangende vraag is ook nog of ze levend is gedumpt of dat ze al was overleden.
Kortom, De Vries heeft veel boven water, maar lang nog niet alles. Aan de rechter dus de moeilijke taak deze zaak werkelijk op te lossen.