Volgens het Amerikaanse Basel Action Network (BAN), een actiegroep die opkomt tegen internationaal transport van gevaarlijk afval, komen in Lagos elke maand naar schatting 500 containers aan met afgedankte elektronica. Daarvan wordt driekwart meteen geclassificeerd als ”e-waste” - elektronisch afval.„De reden voor die instroom is niet ver te zoeken”, zegt Peter Ejiofor, een handelaar in tweedehands computers in Lagos. „De stad heeft een grote zeehaven en er is een enorme honger naar goedkope elektronica.”

Lagos betaalt een hoge prijs voor de goedkope import. De bergen elektronisch afval stapelen zich op en er zijn geen installaties om ze te recyclen. „Het is een enorm probleem”, zegt Ola Oresanya, directeur van de Lagos Waste Management Authority (Lawma). „We zitten met een gigantische berg e-waste.” De elektronica komt vaak terecht op gewone stortplaatsen, waar het samen met gewoon afval wordt verbrand, tot afgrijzen van milieuverenigingen. „Elektronische apparaten bevatten erg gevaarlijke stoffen”, zegt Leslie Adogame van de Nigerian Environmental Society.

Adogame maakt zich vooral zorgen over de gezondheidsrisico’s. „Het afval wordt in de open lucht verbrand, en daarbij komen schadelijke deeltjes vrij. Omwonenden lijden aan longaandoeningen omdat ze veel schadelijke stoffen inademen.”

Ola Oresanya zegt dat de Lawma de problematiek kent en dat de overheid de mensen heeft geïnformeerd over de gevaren van afvalverbranding. Maar dat gaat volgens Adogame niet ver genoeg. Hij ziet alleen een oplossing in een geïntegreerd systeem van afvalverwerking.

Van de overheid kan zo’n systeem niet worden verwacht. Lagos slaagt er al niet in om het gewone afval te baas te worden. De miljoenenstad produceert dagelijks zo’n 9000 ton afval en de straten liggen bezaaid met kleine plastic zakjes waarin drinkwater wordt verkocht. Als het regent, raakt de riolering erdoor verstopt, wat weer overstromingen veroorzaakt.