Het zit ze duidelijk niet lekker. Nerveus en zichtbaar gespannen nemen de zes Bodegraafse verdachten in de Haagse rechtbank hun plaatsen in. Maximaal vierenhalf jaar cel kan justitie eisen voor het delict dat ze de zes ten laste legt: het „openlijk in vereniging geweld plegen.” Deze mogelijkheid bestaat sinds 2000.Voor die tijd sprak het wetboek van „geweld met verenigde krachten.” Alleen degenen die zelf actief gewelddadige handelingen pleegden, konden worden vervolgd. De wijziging kwam tot stand om een ruimere kring van geweldplegers strafrechtelijk te kunnen vervolgen. Dat is gelukt, getuige de strafzaak tegen de zes Bodegravers, maar hoog zijn de strafeisen nog niet.

Van de 25-jarige Niels van G. staat volgens justitie vast dat hij vuurwerk, stenen en flessen heeft gegooid naar de agenten en naar ze sloeg en schopte. Om halfzes in de ochtend riep hij: „Ik ben klaar voor de gewapende strijd” en kondigde een bomaanslag op het politiebureau aan. De timmerman zegt zijn cokeverslaving redelijk onder controle te hebben. Mede vanwege een eerdere veroordeling voor openlijk geweld eist de officier 120 uur werkstraf, waarvan 40 uur voorwaardelijk. Van G. verzekert de rechter: „Mij ziet u hier niet meer terug.” Over de bomdreiging verklaart hij: „Iedereen zegt wel eens wat.”

De 41-jarige Johannes H. beschouwt zich als voorbijganger die terechtkwam in een opstootje. Hij sluit niet uit een agent te hebben geduwd, maar dan als reactie op een klap met de wapenstok. Dat meerdere getuigen hem opruiend en provocerend bezig hebben gezien, schrijft hij toen aan zijn makkelijk herkenbaar postuur. Mede omdat hij later in beschonken toestand een vrouw heeft belaagd en haar fiets heeft beschadigd, eist de officier honderd uur werkstraf, waarvan twintig voorwaardelijk.

De 21-jarige Ben G. zegt zich te hebben misdragen omdat zijn relatie op oudejaarsavond op de klippen was gelopen. Hij is verslaafd aan drank en cocaïne en heeft al een cursus agressieregulatie achter de rug. Zijn moeder, betrokken bij de vrijwillige brandweer, noemt hem een meelopertje. Toen een agent in burger een andere verdachte vastpakte, probeerde Ben hem met geweld te ontzetten. Het bleek het begin van een massale vechtpartij. Afgelopen december ging hij door het lint toen de chauffeur van de auto waarin hij meereed, werd aangehouden. Eis: 200 uur werkstraf, waarvan 60 voorwaardelijk. Op de vraag of hij zijn leven gaat beteren, antwoordt hij: „Weet ik niet.”

De 20-jarige Ferdi A. bracht een problematische jeugd door in internaten en werkte zich op tot stratenmaker. „Als de politie in Bodegraven zich nergens mee had bemoeid, was er niets gebeurd”, zegt hij. A. belandde onder een kluwen vechtende mensen nadat een agent probeerde te beletten dat hij vuurwerk in het vuur zou gooien. De officier vraagt vrijspraak omdat hem niets naders kan worden verweten of ten laste gelegd.

De 19-jarige Youri V. heeft er al 72 uur taakstraf opzitten voor mishandeling en wederspannigheid. In de nieuwjaarsnacht herkende hij een agent van een eerder akkefietje. Zijn vader deed zijn best de schade te beperken, adviseerde de agent rechtsomkeert te maken, maar kon niet voorkomen dat zijn zoon slaande en trappende bewegingen maakt richting de agent. Mede vanwege de eerdere veroordelingen eist de officier een werkstraf van tachtig uur.

De 22-jarige Mike V. ging pas de straat op toen hij hoorde dat er een meisje ten val was gekomen. Eenmaal buiten kreeg hij een woordenwisseling met een agent. Met een agente die hem sommeerde ruim baan te maken voor de ambulance kwam het tot een handgemeen. Van welke aard precies, blijft onduidelijk. Mede vanwege zijn blanco strafblad beperkt de officier zich tot veertig uur werkstraf, waarvan twintig voorwaardelijk.

De vaders van twee verdachten steken hun minachting voor de rechtbank niet onder stoelen of banken. Als de strafeisen bekend zijn, kunnen de twee hun lol niet op. „Honderd uur werkstraf, nou, nou”, spotten ze. Minder verzekerd zijn de advocaten van het zestal. Bijna allemaal verzoeken ze de rechter met klem af te zien van een gevangenisstraf.