Dat schrijft De Vijfhoek, een groep verontrusten uit de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) en uit de Gereformeerde Kerken hersteld (GKH) in een visiedocument dat op 7 februari officieel wordt gepresenteerd. Het document is echter al te lezen op internet.Het stuk is opgesteld naar aanleiding van diverse bijeenkomsten die de verontrusten de afgelopen drie jaar hebben belegd.

In het visiedocument ”Gods Woord of Mensenwoord?” wordt gesteld dat de ontwikkelingen in de GKV lijken op de ontwikkelingen die er de afgelopen decennia waren in de Gereformeerde Kerken in Nederland.

„De aandacht is verschoven van de bijbeltekst naar de bijbellezer, van het schriftgezag naar de ervaringswereld van de hoorder; zo van Christus naar christen, van God naar mens. Dit heeft verstrekkende gevolgen”, aldus het document.

Vervolgens worden in het visiedocument diverse ontwikkelingen in de GKV genoemd die duidelijk zouden maken dat het kerkverband in de greep is van het postmodernisme. Zo is er in de theologie een verschuiving zichtbaar van „bijbeltekst naar exegeet”. Dat blijkt in het spreken binnen de GKV over ethische zaken als zondagsrust, huwelijk en echtscheiding, homoseksualiteit en de positie van de vrouw. Ook op het gebied van de eredienst nemen de verontrusten „een verschuiving” waar. „De vaste liturgische vormen zijn losgelaten. Er is een geweldige verruiming gekomen in liturgische mogelijkheden. Er wordt vooral aansluiting gezocht bij de leefwereld van de hoorders.” De gereformeerde bevindelijkheid wordt „steeds meer verdrongen door evangelische beleving” die aansluit bij de tijd.

Het denken over de kerk is eveneens sterk veranderd, menen de opstellers van het document. „Tot voor kort waren we er van overtuigd dat de bedding van het kerkvergaderend werk van Christus in Nederland loopt via de gereformeerde leer.” Deze leer, de belijdenis, wordt steeds meer losgelaten. „Het is een verschuiving van de eenheid van belijden over de kerk naar de eenheid van de oecumene van het hart.”

De verschuivingen zijn „rampzalig” voor het kerkelijk samenleven, menen de verontrusten. Zo leggen bezwaren op grond van Schrift en belijdenis geen gewicht meer in de schaal en is er „geen enkele mogelijkheid om nog ergens tegen in beroep te gaan.”

Al met al zien de opstellers van het document duidelijke overeenkomsten met de ontwikkelingen die de Gereformeerde Kerken in Nederland hebben doorgemaakt. „De synodaal gereformeerden waren gelovigen die de tijdgeest toegang gaven in hun denken en die kerk is ten onder gegaan. Ook wij hebben de tijdgeest toegang gegeven tot ons denken en voor ons zal het dezelfde gevolgen hebben. Laten we ons daarom bekeren voor het te laat is.”