Bij kennismaking van de andere zijde van de pagina blijkt het te gaan om een advertentie, wat ronduit uniek is in de Nederlandse dagbladwereld. Een krant die zijn voorpagina in de verkoop doet! De opdrachtgever is een initiatiefgroep die zich zorgen zegt te maken over het gebrek aan respect voor mensen van een andere achtergrond en cultuur. De groep signaleert fysiek en verbaal geweld dat Nederland in een „neerwaartse spiraal van intolerantie” brengt. Hé, zouden in de voorsteden van Rotterdam of Amsterdam rassenrellen dreigen uit te breken, zoals vorig jaar in Parijs? Of zou er zojuist een gewelddadige groep neofascisten zijn opgestaan? Maar daar rept de tekst niet over. Lijkt ook nog al onwaarschijnlijk. Stond er vorige week niet een bericht in de krant dat de enige groep rechts-extremisten die nog iets voorstelt, namelijk die van Michiel Smit, het loodje heeft gelegd? Van die zijde lijkt het gevaar op instorting van de zo gekoesterde multiculturele samenleving dus niet te komen.Maar bij de letter „T” in het rijtje van initiatiefnemers wordt het raadsel ontsluierd. Daar staat hij, onze Doekle. U weet wel, de man die onlangs een actie (of was het een haatzaaicampagne?) startte tegen PVV-leider Wilders. Dit keer wordt de naam van de geblondeerde politicus niet genoemd, maar dat zal wel zijn omdat Doekle de peilingen op de voet volgt. Die laten zien dat tegenwoordig niet Wilders, maar Verdonk de bulk van de fortuynistische stemmers naar zich toe haalt. De anti-Wilderscampagne is dus nu al ingehaald door de feiten, maar door gewoon zijn naam weg te laten, is dat probleem door Terpstra en zijn aanhang ondervangen.

Wie die aanhangers zijn? NCRV-directeur Abbenhuis, CNV-bobo Marleen Barth, oud-CDA-bestuurder Corporaal, publicist Geert Mak en zo nog een serie multiculturalisten. Wat hen verbindt, is -als ik zou moeten raden- dat ze niet in zo’n prachtwijk van minister Vogelaar wonen. Van eentje weet ik dat zeker. Dat is van Terpstra zelf. In het stadje waarvan hij inwoner is, hebben ze ook zo’n wijk met een hoog allochtonengehalte, maar de stulp van Terpstra bevindt zich niet daar, maar helemaal aan de andere kant. Ik vrees dat dat ook geldt voor het optrekje van de andere dames en heren van de initiatiefgroep.

Wat dat met de actie van de benoemende bouwers te maken heeft? Ooit liep ik in Rotterdam een oude kennis tegen het lijf. Hij had voor veel geld een sigarenzaak gekocht. De nering liep gesmeerd. Hij verdiende er veel meer dan voorheen als econoom bij een groot bedrijf. Jaren later sprak ik hem weer. De wijk waarin hij zijn handel dreef, was in korte tijd verkleurd. Inmiddels was hij twee keer beroofd en stond hij op het punt het boeltje te verkopen. Let wel: voor een schijntje van de oorspronkelijke waarde. Een bittere pil, die hij deelde met al die andere autochtonen die de wijk al eerder waren ontvlucht.

Die kennis en alle andere ex-bewoners van verpauperde wijken hadden één probleem: Ze mochten van de gevestigde orde niet hardop zeggen wat hen was overkomen. Wie zijn beklag deed, was een racist en zaaide haat. Van zulke burgers werd verwacht dat ze zich schikten in hun lot, hun verlies namen en vooral doorgingen met hard werken. Want daar hebben we het wel over: de ruggengraat van werkend Nederland.

Sinds een jaar of vijf zeggen diezelfde mensen wel hardop wat hen is overkomen en wat ze van allochtonen vinden. Op hun analyse en de gebezigde bewoordingen valt veel aan te merken. Ook valt nogal wat af te dingen op de maatregelen die door hun politieke vertegenwoordigers, Verdonk en Wilders, worden bepleit. Maar als ik bij de aftrap van het nieuwe jaar één voorspelling mag doen: dat aanmerken en dat afdingen zal de begeerde verdraagzaamheid geen millimeter dichterbij brengen als dat gebeurt door de multiculturele elite die zich doof hield toen er geluisterd moest worden. Die heeft echt zijn beurt voorbij laten gaan.