Twee eeuwen terug richtten 114 jonge notabelen De Witte op als vereniging „voor gezellig verkeer en geoorloofde uithuizigheid.” De naam De Witte komt van de kleur van het oorspronkelijke pand, de benedenverdieping van een koffiehuis.

Tot vier jaar geleden konden alleen heren lid worden. De enige dames die zich tot dan toegang hadden verschaft, waren een paar Dolle Mina’s. Er was nog een generatie voor nodig voordat De Witte over deze prangende kwestie heenstapte.

En zo zitten er nu ook dames aan een tafel. Een tafel is in De Witte niet zomaar een tafel, het is een soort gespreksgroep met meestal een culturele achtergrond. De huidige doelstelling van de sociëteit is volgens de statuten dan ook „het bevorderen van het onderlinge verkeer en de beoefening door haar leden van de letterkunde, de schone kunsten en andere wetenschappen.”

De bibliotheek van De Witte is volgens eigen zeggen de grootste private collectie van Den Haag. Al een kwarteeuw wordt er ook elke twee jaar een prijs uitgereikt aan een Haagse schrijver of de auteur van een boek over een Haags onderwerp. Natuurlijk wordt een en ander nog altijd besproken met glas en asbak onder handbereik.

De Witte is populairder dan ooit: meer dan 2000 mensen zijn lid. Het gaat vanzelfsprekend om ambtenaren, diplomaten, marineofficieren, maar ook om zakenlui en mensen met vrije beroepen.

De Witte presenteert de Prins van Oranje morgen haar gedenkboek. Er komt een fototentoonstelling in het Haagse gemeentearchief. Medio oktober is er in De Witte een open dag voor iedereen die het bonnetje daarvoor uit de Haagsche Courant knipt. En wie nog steeds denkt dat De Witte niet van deze tijd is, vergist zich: de club gaat ook helemaal op de toer van de merchandising. Zo zullen er waarschijnlijk polo’s, truien, paraplu’s, sigarenkokers, golfballen en, jawel, zelfs petjes met Witte-logo te verwerven zijn. Alleen voor leden, dat wel.