Ik heb met gefronste wenkbrauwen gelezen wat broeder Liefting schrijft over vriendschapsevangelisatie. En na het lezen van zijn artikel bleef eigenlijk alleen hangen: als we het woord vriendschapsevangelisatie nu vervangen door relatie-evangelisatie? Dan was zijn artikel niet nodig geweest en zijn we het vast weer helemaal eens.Immers, hij concludeert: „Het ultieme evangelisatiemiddel is om op een integere manier, vol van geloof en vertrouwen op God, het Woord van God door te geven.” Als evangelist kan ik daar alleen maar amen op zeggen. Maar het aparte is wel dat dit volgens Liefting niet kan middels vriendschapsevangelisatie en dat ik dit in Amsterdam-Noord, en voorheen bij stichting Gave, bijna alleen op deze manier doe!

Juk
De vraag is natuurlijk of ik dan met een dubbele agenda werk. Nou, inderdaad. En toch ook niet. Want: ik ben er heilig van overtuigd dat het allerbeste wat mijn niet-christelijke naaste kan overkomen is: de persoon van Jezus Christus. Dus hoe huichelachtig ben ik als ik níét de achterliggende gedachte zou hebben dat ik iemand behalve vriendschap het Evangelie wil brengen! Dat riekt naar egoïsme.

Elk contact dat ik met een gelovige of ongelovige heb staat in een breder kader dan alleen het horizontale en aardse. Als ik Christus in mij omdraag, dan bén ik het licht. En dan woont Hij door genade in mij en breng ik Hem binnen op elke plaats waar ik kom (Matth. 10:40).

Liefting haalt telkens de tekst over het juk met de ongelovigen aan. Ik ben helemaal niet van plan om een juk met hen aan te gaan. Ik draag het juk van Christus (Matth. 11:29). Vindt Liefting ook dat je niet bij een niet-christelijk bedrijf mag werken? Volgens mij is er in christelijk Nederland een heel ander probleem: we hebben te weinig vrienden onder niet-christenen en moslims! En dus komen die niet-christenen en moslims niet naar de kerk.

Liefting vindt geen Bijbelgedeelten waarin vriendschapsevangelisatie gepromoot wordt. Nogmaals: over het woord vriendschap kunnen we discussiëren. Maar Jezus zocht de hoeren en tollenaars wel op en at met hen. En Hij had ook een dubbele bedoeling (om Lieftings woord te gebruiken): bekering!

Open
Concreet betekent dit dat ik heel helder ben in mijn contacten met ongelovigen: wat jij mist, dat is de persoon en het werk van de Verlosser in jouw leven. En geloof me: ik heb nog nooit meegemaakt (in ruim twaalf jaar evangelisatiewerk) dat iemand dan zegt: jij bent gek en met jou wil ik geen contact.

Toegegeven: ik heb ook relaties met ongelovigen gehad die uiteindelijk gestrand zijn omdat de ander daarvoor koos en kennelijk niet met mij als christen verder wilde. Maar God zij dank zijn er ook heel wat contacten met ongelovigen, moslims en andersgelovigen die open en eerlijk zijn en waar de ander heel goed van mij weet dat ik graag zou zien dat God hem bekeert.

Liefting is het vast met me eens dat God mensen bekeert en wat dat betreft hoeven we ons niet zo bang te maken over dubbele agenda’s die wij als mensen kunnen hebben. God heeft maar één agenda: dat wij tot Zijn eer leven. En Zijn wil is dat niemand verloren gaat, maar dat allen tot bekering komen! (2 Petr. 3:9).

De auteur is gemeentestichter in Amsterdam-Noord.