Zaterdag was er een mannenkoor. Voor de eerste maal was er veel publieke belangstelling, mede doordat alle deputaatschappen uitgenodigd waren, alsmede de echtgenotes van alle synodeleden.

Dr. De Boer stond stil bij ziekten van synodeleden en bij het afscheid dat de eerste preses, ds. P. Groenenberg, vanwege een ernstige ziekte moest nemen. „Dit is een les, dat we van genade moet leven.”

De preses ging in op de vele bezwaren die zijn ingebracht bij tal van onderwerpen, waaronder die op het gebied van de liederen en de visie op de zondag. „Nu moet blijken of wij een kerkverband vormen waarin artikel 31 van de kerkorde serieus genomen wordt: Dat de uitspraak die bij meerderheid van stemmen gedaan is, als bindend zal worden aanvaard, tenzij bewezen is dat zij in strijd is met het Woord van God of de kerkorde.” Hij memoreerde dat veel besluiten met grote meerderheid genomen konden worden.

De preses riep ook op tot verootmoediging, omdat in de kwestie van de liturgie en de gezangen de eer van God „door ons toedoen schade heeft geleden. Wat erg als conflicten zich afspelen rond het hart van de gemeente, de samenkomst in de eredienst. Dé plaats om het hoofd te buigen.”

Over de interkerkelijke verhoudingen zei dr. De Boer dat hier gaven van God ontvangen zijn: „Die ontdekken we ook in de contacten met de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) en de Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK). We wachten af of de CGK genoeg ruimte in hun hart voor ons hebben. Wij zoeken de ruimte in ons eigen hart voor de broeders en zusters in de NGK.”

De preses sprak de hoop uit dat God geeft „dat de kerken elkaar vinden nu we dezelfde uitdaging hebben het Evangelie te brengen en voor dezelfde vragen in de samenleving staan.”

Hij memoreerde ook het positieve contact met het Contact Orgaan Gereformeerde Gezindte (COGG).