Oproep tot vrijmoedige wetsovertreding
Tegenwoordig staan er met de regelmaat van de klok zaken in de krant waarvan reformatorische haren recht overeind gaan staan. Het is een van de voordelen van een columnist dat hij zijn ontstemming kan afreageren in de hem toegemeten ruimte in de krant en dat hij niet naar buiten hoeft om zijn onlustgevoelens af te reageren door met een bijl houtblokken tot spaanders te hakken.
De lezer zij gewaarschuwd: dit wordt een oproep tot vrijmoedige wetsovertreding.Zo’n anderhalve maand geleden liet een zeker heer tijdens een debatavond over homoseksualiteit in Amsterdam onomwonden weten dat het recht op vrije meningsuiting niet mag leiden tot machtsmisbruik door ouders. Volgens de informatie die deze krant daarover verschafte, zei de desbetreffende letterlijk: „De grondrechten stellen een norm voor alle relaties waarbij sprake is van verschil in macht. Ouders die hun kinderen leren dat God homoseksualiteit niet aanvaardt, overtreden deze norm.” Deze uitspraak is om twee redenen niet alleen schokkend, maar ook totaal onacceptabel. Hier mag niet worden gezwegen, maar moet krachtig tot explosief worden geprotesteerd.
Implicaties
De eerste reden hiervoor is gelegen in de implicaties van de geciteerde woorden. Allereerst wordt er gesproken over ouders die hun kinderen in de opvoeding voorhouden dat God homoseksualiteit niet aanvaardt. Waarom doen die ouders dat? Niet omdat zij dat zelf verzinnen of vinden, maar omdat de Bijbel dat zegt. Van dit Bijbelse getuigenis wordt gesteld dat het tegengesteld is aan de norm van de Nederlandse grondrechten en dat ouders die zich bij de opvoeding naar dat Bijbelse getuigenis richten, die norm overtreden. Met andere woorden: Gods heilig, onfeilbaar en dierbaar Woord is althans op dat punt onwettig.
Dit is echt opzienbarend. De heer G. Wilders is nog maar een kleuter vergeleken bij de gememoreerde spreker. Wilders stelt dat het heilige boek van een kleine bevolkingsgroep van ons land, die hooguit enige decennia daarin substantieel aanwezig is, onwettig is. Maar de bedoelde spreker stijgt mijlenver boven Wilders uit door het etiket onwettig te plakken op het Boek waaraan onze natie voor een groot deel haar ontstaan en geschiedenis te danken heeft en dat voor veelvouden van de genoemde bevolkingsgroep juist ten aanzien van dit aspect richtinggevend, zo niet allesbepalend is.
In de tweede plaats roept de uitdrukking „overtreden van de norm van de grondrechten” de suggestie op als zou er moeten worden opgetreden. Immers, wetsovertreding moet bestraft worden. Ouders die hun kinderen leren dat God homoseksualiteit niet aanvaardt, moeten eigenlijk worden aangepakt. Ouders die hun kinderen naar Bijbels stramien grootbrengen, weten dus bij dezen dat een zeker heer het liefst ziet dat justitie tegen hen optreedt. Er openen zich allerlei perspectieven zoals ontzetting uit de ouderlijke macht of gedwongen opname in een opvoedingsgesticht voor ouders die niet aan de norm voldoen.
De tweede reden dat de gewraakte uitspraak uiterst schokkend en totaal onacceptabel is, heeft met de persoon van de spreker te maken. Zijn naam doet er niet toe, maar zijn functies des te meer. Hij is momenteel voorzitter van de landelijke vereniging tegen discriminatie. Als die vereniging iets voorstelt, zet ze die man direct af als voorzitter of roept ze hem op zijn minst gevoelig tot de orde. In naam van de antidiscriminatiebeweging zelf gaan discrimineren is immers niet minder dan zelfmoord plegen.
Je zou hopen dat het citaat een minder gelukkige uitspraak van een extreme idealist is, die gespeend is van iedere realiteitszin en politieke deskundigheid. De ernst van de situatie in ons land blijkt evenwel uit de feiten dat de spreker in het verleden voorzitter van de politieke partij GroenLinks is geweest. Als zodanig kan hem kennis van onze maatschappij toch niet worden ontzegd. Dit klemt te meer bij de wetenschap dat hij ook wethouder in Rotterdam is geweest. De man is niet de eerste de beste.
De klap op de vuurpijl in dit verband is echter dat hij door onze regering is neergezet in de Dialoog Adviesraad over homoseksualiteit en religie, waarin hij nota bene de voorzittershamer hanteert. Vooral deze functie ontdoet de gewraakte uitlating van iedere vorm van onschuld. Het is een maatschappelijk en bestuurlijk zwaargewicht dat Bijbels handelende ouders de wacht aanzegt.
Juist deze laatste functie voert tot de dringende vraag aan onze regering: Wat vindt de regering van de gewraakte uitspraak? Als zij vindt dat hij daarmee een grens overschreden heeft, moet zij hem dan niet openlijk op zijn woorden laten terugkomen? Nu blijft het beeld bestaan dat wij een regering hebben die instemt met een publiekelijke veroordeling van de Heilige Schrift en van alle ouders die zich daarnaar richten.
Cel
Alle ouders worden bij dezen hartelijk opgeroepen om, tegen de norm van de Nederlandse grondrechten in, hun kinderen niet alleen te leren dat God homoseksualiteit niet aanvaardt, maar ook dat Hij die verbiedt en straft. Als dit wetsovertreding is, moet heel de gereformeerde gezindte maar veroordeeld worden en de cel in!
De auteur is predikant van de hersteld hervormde gemeente te Urk en bijzonder hoogleraar aan de VU te Amsterdam vanwege de Hersteld Hervormde Kerk.
Reageren aan scribent? goedbekeken@refdag.nl.