Het provinciebestuur zit flink in zijn maag met de kwestie. De overheid moet immers het goede voorbeeld geven. Overijssel heeft de Raad van State gevraagd de boetes van tafel te vegen. „We wisten er echt helemaal niks van”, zei een woordvoerder over de Polen die betrapt werden toen ze bermen maaiden langs de provinciale weg bij Goor.De provincie had in 2005 het kortwieken van de bermen in heel Overijssel uitbesteed aan een onderhoudsbedrijf. De klus langs het in totaal 650 kilometer lange wegentraject bleek een maatje te groot voor het bedrijf dat in de aanbestedingsprocedure het meest aanlokkelijke aanbod had gedaan.

Via een Poolse bemiddelaar in arbeiders schakelde de aannemer acht Polen in die niet beschikten over een werkvergunning en daardoor in die tijd niet aan het werk mochten in Nederland. De Arbeidsinspectie en het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid zien het provinciebestuur als werkgever. De Wet arbeid vreemdelingen (WAV) kent een ruim werkgeversbegrip. De provincie staat als opdrachtgever boven aan de keten en krijgt daardoor alle klappen.

Volgens de provincie komt met de onwrikbare opstelling van de Arbeidsinspectie en het ministerie het hele systeem van openbare aanbestedingen op losse schroeven te staan. De opdrachtgever heeft er geen zicht op welk personeel wordt ingezet door het bedrijf dat het werk aanneemt maar loopt wel alle risico’s. Overijssel betaalde 141.000 euro voor de maaiklus, die liep van mei tot en met december 2005. „De opdracht luidde: houd langs alle provinciale wegen het gras op 30 centimeter lengte. We kunnen toch niet overal een controleur naartoe sturen?”

Overijssel kan geen beroep doen op het zogeheten Pikmeerarrest, dat strafrechtelijke aansprakelijkheid van overheden uitsluit. Dat kan alleen indien de activiteit ook door provinciemedewerkers zelf kan worden uitgevoerd, maar bij grasmaaien lijkt dat niet het geval. Uitspraak volgt binnen zes weken.