Levensdoel op één snippertje papier
„Omdat onze bond van vrouwenverenigingen vrijdag zijn vijftigjarig jubileum viert, staat deze bondsdag in het teken van Gods trouw. In 1952 begonnen de meeste vrouwenverenigingen als zendingskransen. Maar omdat bijbelstudie meer en meer centraal kwam te staan, is het karakter behoorlijk veranderd.”
Dat zei mevrouw M. H. Guijt-Guijt in haar openingswoord op de bondsdag van Nederlandse hervormde vrouwenverenigingen op gereformeerde grondslag. Dat de bond vijftig jaar bestaat, is een reden om te gedenken, aldus voorzitster Guijt. Het thema van de dag was ”Opdat uw Vader verheerlijkt worde”. Prof. dr. A. de Reuver vulde dit in met een referaat die als titel ”Levensdoel” had.
De hoogleraar uit Utrecht begon met te zeggen dat hij niet afstandelijk bezig wilde zijn. „U moest eens op een snippertje papier, nee géén A4’tje, maar op één snippertje, schrijven wat het doel van uw leven is. Het gaat om het enkelvoud, niet om het veelvoud. Als God het doel van uw leven is, dan houdt dat een radicale afwending van jezelf in. Natuurlijk is er zo veel gebrek. Daarom kan ik uw aarzeling begrijpen en moet ik erbij voegen dat de zelfaanklacht een blijvende grondtrek van het leven tot Gods eer is. De verheerlijking van de Vader voltrekt zich niet in het verlengde van onze natuur. Juist hier geldt de wet van stervend tarwegraan.”
Prof. De Reuver nam twee groten uit de kerkgeschiedenis, Augustinus en Calvijn, als model. „Tijdens zijn leven al werd Augustinus overladen met loftuitingen en huldeblijken. Zou hij misschien juist daarom zo’n nadruk op de ootmoed gelegd hebben? En dan Calvijn. Het ”soli Deo gloria” was als het ware in zijn ziel gegrift. Met een indrukwekkende productie van 4000 brieven en 59 forse folianten bleef de reformator zich van zijn gebrekkigheid bewust. Hadden ze soms een te negatief zelfbeeld? Nee, maar ze wisten heel goed dat de goede werken nooit prestaties zijn, maar vruchten van genade.”
Volgens de hoogleraar staat de christelijke deemoed in scherp contrast met de assertiviteit en de menselijke autonomie die tegenwoordig centraal staan. „Zowel de Bijbel als de krant geeft voldoende reden om een toontje lager te zingen. Wie een pleidooi voor de ootmoed houdt, krijgt het verwijt van ziekelijk pessimisme dat depressiviteit in de hand zou werken. Maar achter onze fiasco’s staat geen punt, maar een komma, want Christus heeft het laatste woord. U vraagt misschien: Hoe kom ik tot het eren van de Vader? Wel, door te sterven aan eigen pretenties. Dat is iets geheel anders dan tellen en taxeren van vruchten.”
Aan het eind van de morgen werd de opbrengst van de actie ”Vrouwen aan het werk” bekendgemaakt. Ds. H. Harkema mocht namens de instanties een bedrag van 88.733 euro in ontvangst nemen, dat evenredig wordt verdeeld onder vakantieweken voor gehandicapten, de GZB en een aantal hulpverlenende instanties.
Ds. A. Beens uit Katwijk hield een meditatie over Efeze 2:10. In zijn toespraak met als titel ”Levenswandel” zei ds. Beens: „Als een avondmaalszondag weer voorbij is, dan is het een machtige toer om genade te laten zijn en te laten blijven. Die vermaledijde werklust blijkt altijd weer zijn sinistere bekoring te houden. Daarom gebruik ik dat woord ”toer” bewust omdat we altijd weer tot de genade gekeerd moeten worden. Als het goed is, zijn de avondmaalsdienst en de nabetrachting een duet. Dan zou je wel iedere stoorzender willen uitschakelen. Want het kraakt wat in de geestelijke ether. Eer dat nieuwe lied, die lofzang voor God, aangeheven kan worden, is er wel kennis gemaakt met die ruisende kuil.”
Ds. Beens benadrukte verder dat God zorgdraagt voor Zijn eigen werk. „Na Pinksteren maakte God een nieuwe schepping: de christelijke gemeente. Dat was geen casco, dat nog verder afgemaakt moest worden, maar een compleet en goed van God neergedaald werk. Dat is echt de doodsteek voor alle eigen werk. Wij zien de heiliging en goede werken zo vaak als een soort contraprestatie voor genade.” Maar ook goede werken komen volgens de Katwijkse predikant van God Zelf. „Daarom houden we het vol, niet tot het bittere, maar tot het zalige einde. Slechts drie woorden repeterend: in Christus Jezus.”
Het doen van goede werken is een rondwandelen in christelijke liefde, aldus de predikant. „Als de tekst laat horen dat de goede werken al voorbereid zijn, dan zijn wij niet alleen tot goede werken geschapen, maar die goede werken zijn geschapen tot ons. Als het Grieks letterlijk over ”rondwandelen” spreekt, dan weten we dat het Koninkrijk der hemelen geen drijfjacht is. Als ik aan de wandel raak, dan wel altijd met de zucht: „O Zoon, maak ons Uw beeld gelijk.” En achteromkijkend zie ik in vlammende letters ”gij zijt duur gekocht”.”
