Hoe kan het zo ver komen dat een Nederlands meisje met een Nederlandse moeder en een Australische vader bijna het land wordt uitgezet? Beau werd acht jaar geleden in Nederland geboren en ging niet lang daarna met haar ouders mee naar Australië. In 2005 scheidde het echtpaar. Daarbij werd overeengekomen dat de moeder van Beau de voogdij zou krijgen over het meisje.Margo Boone en haar dochtertje verhuisden vorig jaar weer naar Nederland. Tot hun grote schrik lichtte de Australische vader de Nederlandse Centrale autoriteit in, die een rechtszaak aanspande. Op grond van het Internationale Kinder Ontvoeringsverdrag (IKO) luidde het vonnis dat Boone een kinderontvoerder is en dat Beau terug moest naar Australië.

Het IKO, dat in 1980 werd ingevoerd, is bedoeld om ontvoeringen te voorkomen. Het verdrag wordt tegenwoordig behalve voor klassieke ontvoeringen ook vaak gebruikt bij echtscheidingen waarbij de man en de vrouw in een verschillend land gaan wonen. Het IKO stelt onder andere dat het in het belang van het kind is dat het terug moet keren naar de laatste gemeenschappelijke woonplaats van de ouders. Vaak worden kinderen hierdoor gescheiden van de verzorgende ouder en zijn ze de dupe van het verdrag.

Volgens advocaat J. Schoenmakers, specialist in kinderontvoeringszaken, zijn er jaarlijks ongeveer 150 soortgelijke zaken als die van Beau. „In dit geval oordeelde het gerechtshof dat de vader ondubbelzinnig toestemming heeft gegeven dat zijn ex-vrouw voor hun dochter zou zorgen. Daar kan de moeder hem aan houden.”

Het gerechtshof heeft daarnaast geoordeeld dat er niet verplicht rekening hoeft te worden gehouden met de Australische regelgeving. Volgens Schoenmakers kan dit positief uitwerken voor andere ouders met een soortgelijke kwestie.

Bij Beau en haar moeder is er in ieder geval grote opluchting. „Beau heeft zich dagenlang aan mij vastgeklampt”, reageert haar moeder opgetogen. „Mijn dochter is ontzettend blij en opgelucht. Nu kunnen we eindelijk gaan werken aan onze toekomst.”

Het tweetal heeft veel steun gehad van familie, vrienden en de gemeente Reimerswaal, zegt de vrouw. „De gemeente heeft zich voor 200 procent voor onze zaak ingezet.” Burgemeester Huisman wilde de goede afloop graag vieren: hij bracht vanochtend een taart bij Beau in de klas.