Obsessie met zoekende mensen blijft
De suggestie dat Willow Creek spijt zou hebben van haar doelstelling buitenkerkelijken te bereiken, is een misverstand, schrijft Hans Kuijpers in reactie op de berichtgeving over Willow Creek in het RD van woensdag. Wel kijkt Willow Creek hoe zij tot geloof gekomen leden beter kan toerusten.
De uitgave van het boek ”Reveal: Where are you?” door de Willow Creek Association zorgt in de Verenigde Staten en nu ook in Nederland voor veel gespreksstof. In dit boek onthult Willow de resultaten van een onderzoek dat zij onder dertig kerken (waaronder haar eigen Willow Creek Community Church) deed. Onder de kerken waarvan de leden werden bevraagd over onder andere hun geestelijke groei, bevonden zich zowel partners als niet-partners van Willow. De schokkende uitslagen over het gebrek aan geestelijke groei van de gemeenteleden, gaan dus niet alleen op voor leden van kerken die zich nadrukkelijk richten op het bereiken van buitenkerkelijken, maar evenzeer voor het brede spectrum van kerken.Vooral de reactie van Bill Hybels haalde de kranten. Op het gevaar af de vuile was buiten te hangen, erkende Hybels openlijk fouten te hebben gemaakt in de begeleiding van nieuwe bekeerlingen. Zij hadden beter begeleid moeten worden in hun reis van atheïst tot zendeling.
”Meten is weten” is een rode draad door de geschiedenis van Willow. Zo stond de uitslag van een breed bevolkingsonderzoek ruim dertig jaar geleden aan de wieg van Willow als zelfstandige gemeente. Een zeer grote groep rand- en buitenkerkelijken gaf aan „geen enkele moeite met God te hebben”, in principe open te staan voor het christelijk geloof, maar geen heil te zien in de kerk, door de manier waarop deze optrad en de sfeer die zij uitstraalde. Voor een groep jonge en bevlogen gemeenteleden rond Hybels was dit een signaal om, zonder concessies aan het Evangelie, de kerkmuren open te breken en onnodige en disfunctionele kerktradities af te schaffen.
Effectiviteit
Sindsdien onderzoekt Willow met intervallen van enkele jaren telkens opnieuw haar eigen effectiviteit in het bereiken van missie en doelstellingen. Het bijzondere van dit jongste onderzoek is dat het nu niet mankementen in het bereiken van buitenkerkelijken aan het licht brengt, maar in de toerusting van de gelovigen tot geestelijke discipline. Dit is een belangrijke constatering rond de grens waar de kerkelijke verantwoordelijkheid eindigt en de persoonlijke verantwoordelijkheid en discipline van de gemeenteleden voortgaat. Omdat het onderzoek onder dertig kerken de bevindingen in de eigen gemeente bevestigde, heeft Willow besloten het onderzoek uit te breiden tot 500 kerken, ook buiten de Verenigde Staten.
De suggestie die in krantenberichten wordt gedaan, als zou Willow ook spijt hebben van haar doelstelling buitenkerkelijken te bereiken, is echter een misverstand. Of zoals Greg Hawkins, medevoorganger van Willow en eindredacteur van ”Reveal” het verwoordt: „Wij heroverwegen onze gerichtheid op zoekers niet. Sterker nog: wij zijn niet slechts gericht op zoekers, wij zijn door hen geobsedeerd.” Het bereiken van niet-christenen blijft dus een belangrijke doelstelling van Willow. Wel kijkt Willow hoe zij tot geloof gekomen leden beter kan helpen te groeien tot toegewijde volgelingen van Jezus Christus.
Tijdens vorig jaar in de VS gehouden conferenties gaf Willow overigens al eerder openheid van zaken over een veranderingsproces waar de gemeente in zit. Naar aanleiding van het onderzoek onder eigen gemeenteleden beschreef Willow drie speerpunten van hun beleid:
Verhoog de gemeeentelijke risicofactor die gepaard gaat met het bereiken van niet-christenen;
Verander de manier waarop we gemeenteleden coachen in hun persoonlijke verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling van hun eigen geestelijke groei;
Bevorder de gemeentelijke cultuur die nodig is voor ongekende daden van barmhartigheid en sociale gerechtigheid.
Sleutelrol
De nadruk op het bereiken van niet-christenen blijft dus deel van het DNA van Willow. Gene Appel, voorganger van Willow, verwoordde het in tijdschrift Leadership van juni als volgt: „We kijken hoe we onze gemeenteleden kunnen stimuleren hun omgeving te dienen. We willen er meer zijn voor de mensen om ons heen. Het is dus niet alleen meer zaak mensen naar de kerk te trekken, maar de kerk bij de mensen te krijgen. (…) Een ander punt is dat we geestelijke groei niet meer benaderen vanuit activiteiten, maar als een geestelijke reis. Iedereen moet de kans krijgen geestelijk te kunnen groeien tot een toegewijde volgeling van Jezus Christus.”
Willow Creek Nederland kan deze doelstellingen alleen maar onderschrijven. Gods hart klopt onverminderd voor zijn vermiste kinderen. De kerk, als liefdevolle gemeenschap van christenen, speelt een sleutelrol om de verdwaalde mensheid te bereiken met het Evangelie én gelovigen te laten groeien in hun christen-zijn.
De auteur is directeur van Willow Creek Nederland.
