Stichting Wings to Victory organiseerde deze herinneringsdag op vliegveld Midden-Zeeland in Arnemuiden. De nog geen jaar oude stichting wil omgekomen vliegeniers herdenken en heeft een klein museum op het vliegveld. „De luchtoorlog is een onderbelicht deel van de Tweede Wereldoorlog. Alleen al boven Zeeland stortten bijna 600 vliegtuigen neer”, vertelt Joop van Weele, secretaris van Wings to Victory.Gibbs vertelt zijn verhaal in het restaurant op het vliegveld. Naast hem staat een grote, beschadigde propeller. „Op 28 januari 1945 zaten we met z’n tienen in het vliegtuig, een B-24 Liberator. We werden beschoten boven Duitsland, vlogen door tot Zeeland, maar moesten springen boven Haamstede. Ik kwam op de grond naast een boerderij neer. Mijn maat kwam op het dak terecht. We mochten in de woning komen en kregen daar een borrel. Dat was de lekkerste drank ooit.” Na een kwartiertje werden Gibbs en zijn maat al gevangengenomen door Duitsers. „Wij hadden altijd sigaretten en chocolade bij ons voor de Nederlanders. Die Duitsers pakten het meteen af. Heel het Duitse hoofdkwartier rookte van mijn sigaretten”, lacht de veteraan. Hij werd afgevoerd naar een kamp in Duitsland. „Daar ben ik erg bang geweest. Rondom ons werden steden platgebombardeerd.” Op 29 april werd hij bevrijd. In totaal leven nog vier van de tien bemanningsleden.

Vrijdag bracht Wings to Victory hem terug bij de boerderij. „It was wonderful.” Midden in het bietenland wappert een Amerikaanse vlag. Hier stortte het vliegtuig neer. „De mensen in Nederland waren goed voor me. Ik heb hier mooie en minder mooie herinneringen”, zegt hij. Voor de oud-militair was er vrijdag ook een speciaal geschenk. Een spiegeltje, dat boordschutters van de Liberator in geval van nood gebruikten om te seinen. Na de crash werd het gered door een ooggetuige. Het blijkt het enige tastbare te zijn dat nog over is van het vliegtuig. Gibbs: „Dit betekent veel voor me. Ik bewaar het de rest van mijn leven.”

Behalve Gibbs was er vrijdag ookeen Amerikaanse op vliegveld Midden-Zeeland. Adrian Caldwell-Leist probeert helderheid te krijgen over de omstandigheden waarin haar vader om het leven kwam. Hij was bemanningslid van een bommenwerper. Tijdens de oorlogsjaren stortte het toestel in zee, vermoedelijk in de buurt van Goeree-Overflakkee. Daarna is nooit meer wat van hem vernomen. „Ik was twee toen mijn vader neerstortte. Ik herinner me niets meer van hem, maar tóch is het mijn vader. Vier bemanningsleden zijn nadien gevonden. Ik hoop op deze manier meer te weten te komen over mijn vader.”

Een donkergroen vliegtuigje komt met brullende motor uit het grijze wolkendek. Op de staart en de vleugels staat de Nederlandse vlag. „Dat is de pipercub, een verkenningsvliegtuigje”, zegt Van Weele. Gibbs en Caldwell zouden vandaag een rondvlucht krijgen over het gebied waar Gibbs neerstortte. Helaas hangen de wolken te laag en gaat de vlucht niet door. Vanuit de lucht zou er niet veel te zien zijn. Caldwell gaat nog wel een rondje mee in het oude vliegtuigje. Het scheert laag over het vliegveld en de piloot draait scherpe bochten. Als ze weer aan de grond staan, steekt Caldwell glunderend twee duimen op. „That was great.”