Het gaat om de Stimuleringsregeling Duurzame Energieproductie (SDE). Vanaf volgend jaar was daarvoor aanvankelijk 14 miljoen euro beschikbaar, oplopend tot maximaal 160 miljoen euro in 2011. Dat bedrag is nu in een klap stukken hoger door het vrijvallen van gelden uit de oude steunregeling, de MEP, waaraan in augustus 2006 een einde kwam. Het ’nieuwe’ geld is bedoeld voor onder meer het stimuleren van wind– en zonne–energie en groen gas.Van der Hoeven verdedigde in de Kamer met PvdA–milieuminister Jacqueline Cramer de energie– en klimaatplannen van het kabinet, gedoopt Schoon en Zuinig. Het stimuleren van duurzame energie (tot een aandeel van 20 procent op het totaal in 2020) maakt daar onderdeel van uit.

Kritiek klonk op uit de hoek van de oppositie. Het kabinet leunt te sterk op Europees beleid, „dat er nog niet is”, aldus SP en GroenLinks. „Denemarken en Duitsland liggen met de verduurzaming van hun energiebeleid een straatlengte voor”, smaalde Paulus Jansen (SP).

GroenLinkser Wijnand Duyvendak sprak van een „stuitend gebrek” aan concreet beleid. „Goede intenties zijn omgezet in een boterzacht plan”. Hij gruwt van de kabinetsaanpak van het sluiten van convenanten, in zijn ogen veel te vrijblijvend voor de noodzakelijke doorbraken. Convenanten zijn niet altijd een garantie voor succes, zei Cees van der Staaij (SGP).

De regeringsfracties CDA en PvdA zien dat anders. Zij die deze akkoorden verwerpen en roepen om wetten en verplichtingen, „doen de eerste tijd niets”, aldus Diederik Samsom (PvdA). Het verse duurzaamheidsakkoord met de werkgeverskoepels VNO–NCW en MKB Nederland is volgens het CDA „alle reden om een feestje te willen vieren.”

Er is niets vrijblijvends aan de convenanten. „Ik ben geen softie”, zei later milieuminister Cramer. „Wetgeving kost jaren, we moeten nu meters maken.”