„Dit is een zeer belangrijk moment”, verklaarde WARC-voorzitter Clifton Kirkpatrick nadat de fusie was goedgekeurd. De beslissing werd maandag genomen tijdens een vergadering van het WARC-bestuur op Trinidad en Tobago. Aan het besluit gingen twee dagen van intensieve gesprekken over de nieuw te vormen organisatie vooraf.Ook de Nederlandse GOR-voorzitter Douwe Visser sprak van een „fantastisch moment.” „Ik hoop dat we het werk van beide organisaties kunnen bundelen, om te kunnen werken naar een nog groter bereik onder christenen en dat de nieuwe organisatie zal werken als de stem van de gereformeerde wereld.”

Over de naam van de nieuw te vormen organisatie zijn beide partijen het nog niet eens. In een vergadering in maart dit jaar werd ”World Reformed Communion” voorgesteld. De WARC heeft maandag echter uitstel gevraagd om met een nieuw voorstel te komen.

Het nieuwe orgaan bundelt ruim 80 miljoen protestanten in meer dan 200 landen. De WARC (214 lidkerken, 75 miljoen leden) en de GOR (39 lidkerken, 12 miljoen leden) werken al sinds 1998 samen. Er zijn 27 kerken, waaronder de Protestantse Kerk in Nederland, lid van beide organisaties. De enige andere Nederlandse lidkerk, de Remonstrantse Broederschap, is aangesloten bij de WARC.

In 2002 stuurden de beide organisaties al een gezamenlijke brief aan hun lidkerken. Uit de respons op die brief bleek dat de lidkerken behoefte hadden aan beide organisaties. Een probleem is wel dat een dertiental lidkerken van de GOR geen lid is van de WARC omdat ze die te liberaal en te massaal vinden.

Met de fusie komt er een einde aan een unieke traditie van de GOR. In 1946 besloten drie kerken, waaronder de Gereformeerde Kerken in Nederland (GKN), tot het oprichten van een orgaan voor gereformeerde oecumene. Gekozen werd voor de naam de Gereformeerde Oecumenische Synode (GOS).

In de jaren tachtig raakte de GOS in een diepe crisis vanwege discussies over de apartheid in Zuid-Afrika en de theologische ontwikkelingen in de GKN. Rumoerige assemblees hadden plaats in onder andere Chicago (1984) en in Harare (1988). In 1988 werd de GOS omgevormd tot een raad, de GOR.

De Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) hebben zich vele jaren verzet tegen de liberale standpunten van de GKN. Toen de GOR in 1992 besloot dat deze kerken konden aanblijven, was dat voor de CGK (samen met de Orthodox Presbyterian Church in Amerika, de OPC) een reden om te vertrekken. Beide kerken werden lid van de International Conference of Reformed Churches (ICRC), waarin ook de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt participeren.

Ook de ICRC belegt nu om de vier jaar internationale vergaderingen, naar het voorbeeld van de GOR.