Op het laatst van het leven hebben de meeste mensen zo veel te doen met hun ziekte en weten ze van benauwdheid niet waar ze moeten blijven. Anderen zijn onbekwaam om hun gedachten op orde te brengen. Daarom moeten wij van tevoren onze rekening opmaken. Ons vonnis is geveld, het komt maar op de executie aan en die hebben we alle dagen te verwachten. Wat tot de koning Hizkia werd gezegd, moet ons altijd in de oren klinken: „Geef bevel aan uw huis, want gij zult sterven en niet leven.”Al onze zaken moeten wij zo doen dat wij elk moment sterven kunnen, zodat wanneer het stervensuur voor ons is aangebroken, wij niets anders hoeven te doen dan te sterven. Wij moeten maar vragen aan de Heere, met de woorden van Psalm 39: „Heere, maak mij bekend mijn einde, en welke de mate mijner dagen zij…” Het is een droevig sterven als een mens in zijn zonden door de dood wordt betrapt. Het was een zwaar oordeel dat de Heere Jezus uitsprak over de Joden: „In uw zonden zult gij sterven.” Van Saul staat geschreven: „Alzo stierf Saul in zijn overtreding.” Die zo sterft, sterft niet in de Heere.

Laat ons dan altijd op onze hoede zijn en ons met het goede bezet houden. Een veldheer behoort staande te sterven. Zo ook een christen; hij moet goeddoende sterven. De les van onze Zaligmaker is deze: Laat uw lendenen omgord zijn, en de kaarsen brandende.

Florentius Costerus, predikant te Hoorn (De Geestelijke Mensch, 1687)