In de voormalige kolonie beginnen de gebroeders Hagemeijer, Anton en Johan, een handeltje in kaas, sigaren, horloges en nog een serie andere consumentenartikelen. Ze richten na een paar jaar de firma Hagemeijer & Co op, toen nog met een lange ij. De broers ontwikkelen zich tot succesvolle ondernemers.In de eerste jaren groeit hun omzet van 200.000 gulden naar meer dan 2 miljoen gulden. Ook daarna blijft hun bedrijf groeien, mede door nieuwe kantoren in de Verenigde Staten en Japan.

Aan de successen komt een einde als de Eerste Wereldoorlog uitbreekt. Ook de beurskrach van 1929 zet de onderneming na vette jaren weer sterk terug in omzet. Eind jaren dertig is het bedrijf weer uit het dal geklommen en in 1937 vraagt Hagemeyer een beursnotering aan om uit te breiden. Maar dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit en moet Hagemeyer zijn plannen gedeeltelijk opschorten.

Na de oorlog gaat het het bedrijf weer voor de wind, tot het in 1957 onder dwang uit Indonesië vertrekt. Een uitbreiding naar de productiesector in de jaren zestig maakt van Hagemeyer een conglomeraat, maar het avontuur in productie, van onder meer klokken en cosmetica, pakt niet goed uit.

In de decennia daarna beproeft Hagemeyer zijn geluk in verschillende sectoren. Zo probeert het in 1989 een farmaceut over te nemen, maar dat mislukt. Uiteindelijk komt de handelsonderneming terecht bij de handel in elektrotechnische materialen.

De introductie van een nieuw ict-systeem in 2003 kost het bedrijf bijna de kop met een nettoverlies van meer dan 300 miljoen euro. In 2006, na een grootscheepse reorganisatie, schrijft het bedrijf weer zwarte cijfers, mede door de sterk opgelopen koperprijzen.

De handelsonderneming is sinds de crisis in 2003 al onderwerp van overnamegeruchten. Bij de presentatie van de halfjaarcijfers in augustus van dit jaar gaf Hagemeyer aan „absoluut niet te koop” te zijn.