Dat heeft de generale synode van het kerkverband vrijdag in Nunspeet besloten.De synode van de CGK besloot in 2003 een studiedeputaatschap in te stellen dat „de kerken dient met een gefundeerd voorstel inzake het gebruik van de Nieuwe Bijbelvertaling in de kerken.” Dit studiedeputaatschap kwam tot de conclusie dat de kerken niet gediend zijn met louter een synodaal verbod om de NBV te gebruiken. De kerken zouden evenmin gediend zijn met een vrijgeven zonder meer.

Een synodecommissie bracht donderdag een meerderheids- en een minderheidsrapport ter tafel, respectievelijk pleitend voor een „ontraden” en „niet vrijgeven” van de NBV.

De synode bleek gisteren verdeeld over het NBV-voorstel en de rapporten. Daarom gaan de synodecommissie en het studiedeputaatschap werken aan een gezamenlijk voorstel. Daarbij betrekken ze ook vier alternatieve voorstellen, die synodeleden gisteren naar voren brachten.

De synode bespreekt het nieuwe voorstel tijdens de volgende zittingsweek, van 23 tot 26 oktober.

Rapporteur ds. M. J. Kater (Zeist) reageerde gisteren op vragen vanuit de synode over het meerderheidsvoorstel, dat pleit voor een „ontraden” van de NBV. „Volgens sommigen is het voorstel een compromis, vlees noch vis. Dat bestrijd ik. Als een ouder tegen een kind zegt: Ik ontraad je dat te doen, dan weet dat kind drommels goed wat er aan de hand is.”

Ook prof. dr. A. Baars, voorzitter van het studiedeputaatschap, benadrukte dat „ontraden” niet voor tweeërlei uitleg vatbaar is. „We scheppen wel degelijk duidelijkheid. Onze opdracht was om met een gefundeerd voorstel te komen. En dat hebben we: we ontraden de kerk de NBV te gebruiken. En dat is iets anders dan oogluikend toestaan, zoals iemand suggereerde.”

Ds. A. C. Uitslag (Kerkwerve) gaf een toelichting op het minderheidsvoorstel, dat het „niet vrijgeven” van de NBV bepleit. Een vertaling raakt het hart van het kerk-zijn, aldus de predikant. „Als het zaad niet goed is, komen er ook geen vruchten. Laten we de kerken geen vertaling in handen geven die niet betrouwbaar genoeg is.”

Volgens ds. Uitslag „verzwakt” en „ondermijnt” de NBV de gereformeerde belijdenis, omdat ze kernbegrippen als gerechtigheid, bekering en vreze des Heeren vervangt door andere woorden.

Twee hoogleraren van de Theologische Universiteit Apeldoorn, prof. dr. J. W. Maris en prof. dr. H. G. L. Peels, gaven de synode „preadvies” over de NBV. „Als kerk kunnen we de NBV niet negeren”, aldus prof. Maris. „Daarom moet de synode leiding geven. Het woord ontraden is misschien niet duidelijk genoeg en moeten we stellen: Kerken mogen niet uitsluitend gebruikmaken van de NBV in de eredienst.”

Prof. Peels, die op persoonlijke titel supervisor (meelezer) van de NBV was, sprak zijn waardering uit voor het werk van het studiedeputaatschap. Op het minderheidsrapport, dat pleit voor het „niet vrijgeven” van de NBV, uitte hij echter felle kritiek. „Dat met de NBV de belijdenis wordt ondermijnd, is echt grotesk. In deze vertaling komen cruciale punten in de confessie zelfs duidelijker naar voren, zoals de christologie en de Schriftleer.”

Het minderheidsrapport doet volgens de hoogleraar Oude Testament geen recht aan de NBV, waaraan ruim tien jaar is gewerkt. „Dit soort zware taal doet ook geen recht aan een vertaling die de grondtekst vaak beter weergeeft dan de oudere vertalingen dat doen.”

Hij verwees naar de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt, die als eersten de NBV invoerden. „Hebben die helemaal geen oog gehad voor de belijdenis? Zouden ze daar zo blind zijn voor ’gevaren’ van de NBV? Laten we de dingen in proporties blijven zien.”

De hoogleraar sloot zich aan bij het deputatenrapport. Wel vindt hij het woord ”ontraden” te negatief klinken. „Dus daarom stel ik voor om de kerken te „adviseren” geen gebruik te maken van de NBV in de erediensten.”