Ziekteverzuim in 25 jaar meer dan gehalveerd
AMSTERDAM (ANP) - Het ziekteverzuim is de afgelopen 25 jaar meer dan gehalveerd: van 10 procent in 1980 tot ruim 4 procent in 2005.
Vrouwen verzuimen nog altijd meer dan mannen, maar het verschil is kleiner geworden. Mensen met een arbeidshandicap hadden in 2005 minder vaak een baan dan in 2000.Dat zijn enkele conclusies uit het rapport ”Beter aan het werk”, dat het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) donderdag publiceerde. In het rapport schetst het SCP een beeld van ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid in de afgelopen decennia tot en met 2005. De effecten van de nieuwe arbeidsongeschiktheidswet WIA die in 2006 werd ingevoerd, zijn hierin nog niet onderzocht.
Na veel vergeefse pogingen in de afgelopen decennia om het hoge ziekteverzuim en het grote aantal arbeidsongeschikten te beperken, is in enkele jaren tijd veel resultaat geboekt, aldus het rapport. De daling van het ziekteverzuim is voor een deel te danken aan de slechtere economische situatie vanaf 2001, stelt het SCP. Wanneer de werkloosheid stijgt met 1 procentpunt, daalt het verzuim gemiddeld met 0,25 procentpunt.
Het aantal werknemers dat arbeidsongeschikt wordt verklaard, is sterk gedaald. Het liep terug van 13 op de 1000 in 2001 naar 4,5 per 1000 in 2006. Daar staat tegenover dat tegelijkertijd de arbeidsdeelname van mensen met een arbeidshandicap is gedaald van 44 procent in 2000 naar 40 procent in 2005. Werkgevers zijn kennelijk terughoudender geworden bij het aannemen van arbeidsgehandicapten, concludeert het SCP.
Werkgevers blijven langer verantwoordelijk voor het doorbetalen van het loon bij ziekteverzuim. Het SCP denkt dat zij kennelijk „hun handen vol hebben aan hun ’eigen’ zieken en arbeidsongeschikte werknemers en niet staan te springen om nieuwe arbeidsgehandicapten.”
De kans om weer aan het werk te komen na arbeidsongeschiktheid is tussen 1998 en 2003 nauwelijks veranderd. Binnen twaalf maanden heeft ongeveer 15 procent weer een baan. Na dat eerste jaar nemen de kansen af. Het effect van re-integratietrajecten is niet eenduidig. Meer mensen blijken zonder het doorlopen van zo’n traject werk te hebben gevonden. Ook lijken trajecten de uitkeringsduur te verlengen.