Tienduizenden banen, bestemd voor de zwakken in onze samenleving, gaan verloren, als de plannen doorgaan. Deze gigantische ontslaggolf moet enerzijds plaatsvinden door het aantal openstaande vacatures te bevriezen en anderzijds door het reguliere verloop. De gemeentes krijgen voortaan hun financiën voor deze banen in het Fonds voor Werk en Inkomen gestort en kunnen vervolgens zelf bepalen hoeveel nieuwe banen ze uit dit fonds willen betalen. Maar het vastgestelde aantal wordt dan wel hun eigen risico.

Het kabinet creëert door deze voorstellen een sociaal onrecht, waar met kracht tegen geprotesteerd moet worden! Terecht liepen allerlei vakbonden hiertegen al te hoop.

Er zijn globaal gesproken twee soorten gesubsidieerde arbeid, de ID-banen en Wiw-banen. Beide zijn bedoeld voor langdurig werkzoekenden die normaal geen of bijna geen kans hebben op de arbeidsmarkt. Door het opnieuw met behulp van subsidie inzetten van in het verleden wegbezuinigde banen snijdt het mes aan meerdere kanten. Een heel belangrijke kant is dat aan een grote groep zwakken uit de samenleving weer de kans wordt geboden om een zinvol bestaan op te bouwen. Er wordt door werk weer perspectief geboden. Daarnaast wordt door al die tienduizenden medewerkers een ontzettend belangrijk aandeel geleverd aan het veilig en schoon maken en houden van steden, wegen en buurten, ze verlichten taken in het onderwijs en zorg en noem maar op. Allemaal taken waar de samenleving een groot belang aan hecht.

Maak er maar reguliere banen van, zegt het kabinet. Hoe dan? zou ik willen vragen. Waarmee moeten deze dan gefinancierd worden? Naar ik begrepen heb, zal de uitkering uit het Gemeentefonds gereduceerd worden, krijgen de gemeenten minder geld voor gesubsidieerde arbeid en moet er in een teruglopende economie sterk ingezet worden op het handhaven van de werkgelegenheid. Doorstroming vanuit de ene baan naar de andere is niet meer mogelijk omdat deze al volledig bezet is. Uitstroom kan niet tot gevolg hebben dat er nieuwe instroom wordt gerealiseerd. Hoezo marktwerking? Hoezo sociaal recht doen?

En natuurlijk blijven veilige, schone buurten en wegen, voldoende zorg en goed onderwijs hot items voor de gemeenten. Maar deze moeten wel mogelijk gemaakt kunnen worden.

De auteur is beleidsadviseur bij de lokale overheid en statenlid in Zuid-Holland voor de fractie SGP/ChristenUnie. Hij schreef dit artikel op persoonlijke titel.