Dat zijn de belangrijkste eisen in een manifest dat de zogenaamde Bond tegen de Haast zaterdag tijdens zijn ’eeuwvergadering’ in Utrecht besprak.

Doel van het manifest is grenzen te stellen aan een levenstempo dat wordt gekenmerkt door „jagen en opgejaagd worden.” ”Ik ren dus ik ben” is volgens de Bond tegen de Haast het motto van de hedendaagse mens. Met de oprichting van de bond sluit het arbeidspastoraat DISK de campagne ”Bevrijde tijd” af, die in 1998 begon met een kerkelijke handtekeningenactie tegen de 24-uurseconomie.

Het manifest doet concrete voorstellen voor onder meer de aanpak van werkdruk, het verdisconteren van schade door haastwerk in bedrijfsresultaten, beperking van nachtvluchten, het uitroepen van de woensdag tot ”rustig-werkendag” en afschaffing van de Winkelsluitingstijdenwet („winkels weer gewoon om zes uur dicht”).

Voor veel mensen is het moeilijk vaste momenten van rust aan te houden in de „hectiek van iedere dag”, constateerde directeur M. van Lier van het bezinningscentrum Carnac in Amsterdam, dat onder andere werknemers die zijn opgebrand (burn-out) begeleidt. Zijn jongste cliënt met een volledige burn-out is 24 jaar.

Veel mensen komen pas tot een ander levensritme als ze geen andere keus meer hebben, is Van Liers ervaring. „Ik gun mensen wel eens een burn-out, want dan pas kan er iets veranderen. Laat mensen het maar zo druk krijgen, dat het water hen aan de lippen komt te staan. Dan kan er een ander bewustzijn ontstaan.”

De Nijmeegse filosoof W. Derkse onderstreepte het belang van langzaam en aandachtig werken. „Als je snel klaar wilt zijn, moet je langzaam werken”, hield hij vroeger, toen hij nog scheikundeleraar was, zijn leerlingen voor als ze aan proefjes begonnen.