Welk geestesklimaat tref je als student aan in de samenleving? Het is de hang van de menselijke cultuur naar autonomie, naar zelfbestuur en onafhankelijkheid. Sinds de Verlichting is de secularisatie langzaamaan gemeengoed geworden. De wereldoorlogen in de 20e eeuw met hun miljoenen doden sloegen diepe wonden, en deden uiteindelijk de leus van ”vrijheid, gelijkheid en broederschap” de das om. Wat overblijft is een berooide mens, beroofd van zijn Schepper en zijn illusies.Op dit geestelijke braakland tiert naast wat praktisch idealisme het nihilisme en hedonisme welig. De mens gelooft niet in veel meer dan zijn eigen zintuigen, begeerten en verlangens. Waarheid wordt bij voorbaat gerelativeerd, en men ervaart verplichtende relaties algauw als beperkend: het individualisme verslaat zijn duizenden.

In dit klimaat worden de eerste stappen gezet richting een nieuwe wereldomvattende orde: de netwerksamenleving, die de huidige complexe wereld organiseert.

Wat je als student aantreft is een overweldigende hoeveelheid aan leefwerelden, meninkjes, uitingen en banaliteiten waarin niet tot nauwelijks enige geestelijke orde te onderscheiden valt. De wetenschap is de meest algemeen vertrouwde afgod, die doet alsof ze de waarheid is, maar zij zwijgt in alle talen als het gaat om de meest wezenlijke vragen van leven en dood.

Om niet „omgevoerd te worden met allerlei wind van leer” (Efeze 4:14), is bezinning nodig op de Bron van de Waarheid. Een reformatorische studentenvereniging wil een platform zijn om die bezinning met gelijkgestemden gestalte te geven. Omdat de leden allen in een wetenschappelijke omgeving studeren, is er veel herkenning en kan de bezinning een diepgaand plaatsvinden. Hier schuilt tevens een gevaar: allen hebben een wetenschappelijk denkkader, wat ervoor kan zorgen dat ook het Woord en de daarop gegronde belijdenis onder kritiek komt te staan (met als gevolg: het losweken van de kerkelijke achtergrond).

Bron
Studentenverenigingen dienen dit gevaar te erkennen en zich te bezinnen op de wijze waarop ze zich verdiepen in het Woord en de daarop gegronde traditie en geschriften.

Daarbij dient ze eerst en vooral te erkennen dat de verlichting van de Heilige Geest nodig is om het Woord juist uit te leggen. Het menselijk verstand heeft de onbedwingbare neiging verder te gaan dan Gods Woord. Daarom is een houding van nederigheid en ootmoed nodig bij het bestuderen van de Bijbel.

Verder dienen studenten te beseffen dat ze nog niet de levenservaring hebben van ouderen, en dat het bovendien nodig is om van de Heere Zelf geleerd te zijn. Een sfeer van „we weten het”, van onbegrensd redeneren, doet geen goed. Betrokkenheid en geestelijke leiding van oudere mensen is daarom onmisbaar.

Daarnaast, moet een studentenvereniging brongericht zijn. Een studentenvereniging is een plaats waar studenten omgaan met de bronnen uit de gereformeerde traditie, waar ze leren om nauwkeurig te luisteren naar die bronnen zonder dat de waarheid ervan gelijk ter discussie wordt gesteld. Omgang met de bronnen gaat vooraf aan de confrontatie.

Een studentenvereniging is zo juist een omgeving waar studenten solidair mogen zijn in het verdiepen van uitgangspunten en het verdiepen van de vriendschapsband.

De auteurs zijn student aan respectievelijk de Technische Universiteit Delft, de Universiteit van Tilburg en de Vrije Universiteit te Amsterdam en lid van studentenvereniging Solidamentum.