Werkgevers kunnen kiezen voor een eigen risico in het kader van de WGA en uit het publieke bestel treden. Op dit terrein moet uitkeringsinstantie UWV dus concurreren met de private verzekeraars. Omdat UWV via een omslagstelsel de uitkeringen financiert en de verzekeraars gehouden zijn om voorzieningen te treffen voor in de toekomst te verwachten uitkeringen (kapitaaldekkingsstelsel) is een ingewikkeld hybride stelsel ingevoerd.Het stelsel van het eigen risico dragen inzake WGA lijkt op de Pemba (gedifferentieerde premie WAO), waarvan de differentiatie per 1 januari 2008 wordt afgeschaft. In de praktijk bleek dat maar circa 4 procent van de zogeheten grote bedrijven (bedrijven met een loonsom van meer dan 675.000 euro) eigenrisicodrager voor de WAO was, terwijl er ook voor deze bedrijven grote voordelen te realiseren waren geweest.

Hoewel het stelsel van eigen risico dragen inzake WGA complexer is, speelt hier hetzelfde als bij de WAO. De te besparen bedragen liggen op een iets lager niveau maar zijn toch aanzienlijk.

Stil
Sinds het kabinet in zijn regeringsakkoord met een enkel zinnetje de privatisering van de WGA aankondigde, bleef het angstvallig stil. En daar is niemand bij gebaat, werkgevers al helemaal niet. Voor veel human resource managers is het bijna onmogelijk een juiste (financiële) afweging te maken, omdat de materie veel te ingewikkeld is. In de praktijk blijkt dat veel hr-managers zich verre houden van het vraagstuk, omdat ze er toch niet op afgerekend worden. Hiermee wordt beslist geen optimaal financieel beleid gevoerd en worden miljoenen euro’s te veel aan premie betaald.

In het algemeen geldt dat als de gedifferentieerde premie van het bedrijf boven de rekenpremie (0,75 procent) van de loonsom ligt, het voordelig is om uit het publieke stelsel te stappen. Uit recent onderzoek onder bedrijven met meer dan 250 werknemers blijkt dat circa 33 procent van hen meer betaalt dan 0,75 procent. In de sector gezondheid betaalt zelfs ruim de helft van de bedrijven een hogere gedifferentieerde premie dan 0,75 procent.

Uitstappen
Dit voorjaar bleek het voor 14 procent van de onderzochte bedrijven niet interessant om uit het publieke bestel te stappen. Voor 86 procent leverde het een aantoonbaar voordeel op. Dit komt doordat verzekeraars flink concurreren op de WGA-ERD-markt. Uiteindelijk heeft bijna de helft van de door ons geadviseerde bedrijven besloten om uit het publieke bestel te stappen en eigenrisicodrager voor de WGA te worden. Zelfs bij bedrijven met een aantoonbaar voordeel bij uitstappen uit het publieke bestel blijft de neiging bestaan om in het publieke bestel te blijven en kiezen de hr-managers toch voor de vermeende ’zekerheid’ van het publieke stelsel.

Bij privatisering van de WGA wordt overgegaan van een omslagstelsel naar een stelsel waarin ook wordt gereserveerd voor toekomstige uitkeringen. Hoe langer het huidige hybride stelsel blijft bestaan, des te groter worden het inlooprisico en de pijn bij privatisering van de WGA. Omdat de meeste bedrijven uit voorzichtigheid niet vóór het privatiseringsmoment zullen uitstappen, pleit dit alles ervoor om de WGA zo snel mogelijk te privatiseren. Dit beperkt het probleem dat de overgang van een omslagstelsel naar kapitaaldekkingsstelsel met zich meebrengt. Het is tijd voor actie.

De auteur is principal health & benefits bij Mercer Human Resource Consulting. Hij schrijft dit artikel op persoonlijke titel.