Onder de 2800 Afrikanen die naar Israël zijn gevlucht, bevinden zich ook christenen uit Zuid-Sudan. Zij zeggen dat zij in Sudan werden vervolgd en in Egypte ernstig werden gediscrimineerd. „We hebben van Egypte toezeggingen gekregen dat ze humaan zullen worden behandeld”, aldus Baker. „Ze zullen niet teruggezonden worden naar Sudan.”Israël heeft verder besloten de vluchtelingen die nu de grens oversteken, te arresteren en zo snel mogelijk terug te zenden. Deze week stuurde Israël al een groep van vijftig Sudanezen terug naar Egypte, kort nadat ze Israël hadden bereikt. „We begrijpen dat deze mensen problemen hebben”, zegt Baker. „Maar we kunnen ons niet permitteren een eindeloos aantal mensen toe te laten. We nemen er 500 aan, omdat we denken dat we in staat zijn dit te doen.” Het is nog niet bekend wanneer de overige 2300 het land uit moeten.

Mark Regev, voorlichter van het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken, zegt dat Israël andere landen oproept ook vluchtelingen op te nemen. „De problemen in Darfur hebben een wereldwijde omvang”, aldus Regev. „De oplossing moet ook wereldwijd zijn. Niemand kan van Israël verwachten dit alleen te doen. We roepen in het bijzonder de EU op om vluchtelingen op te nemen die de slachting in Darfur willen ontvluchten.”

Dat Israël besloten heeft de vluchtelingen uit Darfur wel te accepteren en uit Zuid-Sudan niet, is omdat de VN besloten hebben onderscheid te maken tussen degenen uit Darfur en anderen. „De VN gaven de voorkeur aan mensen uit Darfur die de genocide willen ontsnappen.” Dat Israël begonnen is met onmiddellijke terugzending van wie nu nog over de grens komt, is volgens Regev omdat Israël geen alternatief heeft. „We hebben een situatie waarbij er vijftig per nacht het land binnenkomen.”

De organisatie ”Hotline for Migrant Workers” zal komende zondag of maandag bij het Hooggerechtshof een petitie indienen met het verzoek de „onmiddellijke terugzending” te verbieden.

„De regering stelt dat het legaal is om infiltranten terug te sturen als dat binnen 24 uur gebeurt”, zegt Sigal Rozen van de Hotline. „De overheid beweert dat ze op deze wijze voorkomt dat mensen het land binnenkomen. Wij zeggen dat als een infiltrant één voet in Israël heeft gezet, het niet uitmaakt of dat een uur, twaalf uur of een jaar geleden gebeurde.”

Rozen stelt dat als iemand zegt dat zijn leven in gevaar is, hij de kans moet krijgen met functionarissen van het kantoor van de VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR in Tel Aviv te praten. Israël is dat verplicht toe te staan op grond van de Vierde Geneefse Conventie en het Verdrag betreffende de Status van Vluchtelingen.

De vijftig infiltranten die deze week werden teruggezonden, maken geen kans door VN-functionarissen te worden gehoord. „Mensen die nu nog worden gearresteerd gaan naar de gevangenis. Gisteren waren er 131 vrouwen en kinderen in de Ketziot-gevangenis. De vrouwen en kinderen worden van de mannen gescheiden.”

Onder de vluchtelingen bevinden zich ongeveer 1300 Sudanezen. De Sudanezen waarmee de werkers van haar kantoor hebben gesproken, hebben allemaal minstens een week in de gevangenis in Egypte gezeten. De arrestaties begonnen nadat de Egyptische politie in 2005 een demonstratie opbrak en daarbij 27 mensen doodschoot. „De Sudanezen in Israël vrezen te worden teruggezonden naar Sudan en ze zeggen dat het leven in Egypte onmogelijk was.”

Mickey Bavly, oud-ambassadeur van Israël in onder meer Nederland en nu vertegenwoordiger van de UNHCR in Israël, zegt dat de gesprekken met andere landen om vluchtelingen op te nemen nog geen succes hebben opgeleverd. Bavly lijkt de mogelijke uitzetting van de 2300 wat te relativeren. Hij acht het echter mogelijk dat een deel van de vluchtelingen zal worden teruggezonden. Dat geldt bijvoorbeeld voor de mensen die Egypte al een vluchtelingenkaart hebben gekregen.

Een ander deel zal echter kunnen blijven als bij de gesprekken blijkt dat daar reden toe is. Ze hebben allemaal een document van de UNHCR waarin staat dat ze uit Sudan komen. „Dat geeft hun de nodige bescherming”, aldus Bavly.