Dat blijkt uit cijfers van de Centrale Autoriteit Kinderontvoeringen die door minister Hirsch Ballin van Justitie naar de Tweede Kamer zijn gestuurd.Het probleem van kinderontvoering kreeg vorig jaar veel aandacht door de vlucht van de kinderen Ammar en Sarah, via de Nederlandse ambassade in Syrië, naar hun in Nederland woonachtige moeder. Dat het bij kinderontvoeringen niet slechts om enkele incidenten gaat, bewijzen de nu gepubliceerde cijfers.

De opmerkelijke stijging van het aantal ontvoeringszaken heeft volgens Hirsch Ballin te maken met de toenemende internationale mobiliteit van personen. Het is daarom te verwachten dat het fenomeen nog verder in omvang zal toenemen, denkt hij.

Overigens is het aantal ontvoeringen van kinderen naar Nederland juist afgenomen. Vorig jaar ging het om 34 gevallen (waarbij 48 kinderen betrokken waren), het jaar daarvoor waren er 38 zaken.

Opmerkelijk is dat de meeste ontvoeringen niet plaatsvinden naar vergelegen landen, maar juist naar landen direct om Nederland heen, zoals Frankrijk (negen), België (acht), Engeland (zeven), Duitsland (vijf) en Spanje (vijf). Naar Marokko werden vorig jaar in vijf gevallen kinderen ontvoerd, wat Irak en Iran betreft speelden in 2006 voor elk van beide landen twee zaken.

Van de 128 kinderen die vorig jaar naar het buitenland zijn ontvoerd, zijn er inmiddels 56 teruggeleid naar Nederland.

Eveneens opmerkelijk is dat de meeste ontvoeringen niet plaatsvinden door de vader, maar door de moeder.

In zijn brief aan de Kamer wijst de minister erop dat het van belang is dat er zo veel mogelijk bekendheid wordt gegeven aan het fenomeen. Mensen moeten gaan beseffen dat zich dergelijke problemen kunnen voordoen bij internationale huwelijken en relaties.

Het vorig jaar opgerichte Centrum Internationale Kinderontvoering probeert die voorlichting te geven. Het fungeert ook als vraagbaak voor zowel betrokken professionals als ouders en verdere familie.

Van kinderontvoering is sprake als een van de ouders een zoon of dochter meeneemt naar een ander land zonder toestemming van de andere ouder. Het ontvoeren van een eigen kind is strafbaar. Nederland kent daarvoor een celstraf van maximaal zes jaar.