Dit is een krachtige grond van vertroosting, wanneer de gelovige niet meer in staat is om voor zichzelf te bidden en al zijn zinnen hem beginnen te begeven. De gebeden van anderen kunnen dan maar zeer weinig verkwikking meer brengen. Ja, dan nog wordt hij door middel van Christus’ voorspraak geholpen en geniet hij een volkomen ontslag van alle kwaden in dit leven. Geen zonde, geen verwijt, geen beschuldiging, geen kruis, geen moeite, geen zwarigheid zal er meer zijn.Alle tranen zullen van hun aangezichten worden afgewist. Zij zijn van alle onrust die hier nog plaatsvindt, vrijgemaakt. Ze worden van stonde aan in het bezit van hun hoop overgebracht. Ze zijn dan gebracht tot het onmiddellijke genot van God en van Christus, Die ten opzichte van Zijn mensheid zal gezien worden. Zij worden dan voorzien van alle wenselijke volmaaktheden. Niets is meer ten dele. Alles is volmaakt. Zij worden dan toegelaten tot alle grote voorrechten van de hemel en zij zullen God dienen en Hem voor eeuwig loven.

James Durham, predikant te Glasgow (”De zaligheid der doden die in de Heere sterven”, 1735)