„Politieke rol protestanten in Cuba beperkt”
UTRECHT - Succesvolle maatschappelijke projecten van de kerken hangt altijd kritiek of zelfs stopzetting door de overheid boven het hoofd. Dat is een van de conclusies in een rapport van Pax Christi over de sociale en de politieke rol van protestantse kerken in Cuba.
De protestantse Cubaanse Raad van Kerken (Consejo de Iglesias de Cuba, CIC) stelt zich coöperatief ten aanzien van de overheid op. De leiding althans, rapporteert Pax Christi naar aanleiding van recent onderzoek in Cuba. Er zijn overigens aanwijzingen dat er de afgelopen twee jaar binnen de CIC in toenemende mate interne kritiek is op het beleid van de leiding. Als reactie hierop lijken de Cubaanse autoriteiten de kritische leiders van de lidkerken te intimideren. Het lijkt er bovendien op dat de sterke aanwas van de protestantse kerken de overheid zorgen baart, aldus het rapport.Overigens zijn 32 van de 54 protestantse kerkgenootschappen op het eiland niet aangesloten bij de CIC. Zij beschouwen evangelisatie als hun belangrijkste taak. En ook vloeit hun politiek neutrale houding volgens het rapport voort uit hun afhankelijkheid van overheidstoestemming voor bijvoorbeeld kerkverbouwing of het legaliseren van huiskerken.
De onderzochte niet-lidkerken opereren wel op het maatschappelijk vlak. Dat gebeurt kleinschalig en voorzichtig, omdat de overheid deze activiteiten ervaart als indirecte kritiek op haar eigen functioneren en tot stopzetting over kan gaan. „Er bestaan hier geen sociale thema’s die losstaan van de politiek”, zei een predikant. Vooral voedselhulp en kledingdonaties komen vaak voor. Een van de onderzochte kerken werkt meer projectmatig en verstrekt dagelijks maaltijden aan honderd ouderen.
Het rapport van Pax Christi vat de bevindingen samen van twee vrijwilligers die in 2006 zes weken veldonderzoek in Cuba verrichtten. Het onderzoek beperkte zich tot gesprekspartners afkomstig uit kerken die niet behoren tot de CIC, zodat eerdergenoemde conclusies slechts betrekking hebben op deze groep.
Op persoonlijke titel of via kleinschalige organisaties zijn, zo concluderen de veldwerkers, protestanten binnen de onderzochte kerken wel politiek actief buiten de communistische machtsstructuur om. Zij worden hierin echter nadrukkelijk niet gesteund door hun kerk als instituut. Een deel van dit politiek activisme richt zich uitsluitend op de verdediging van de religieuze vrijheden. De rol van de onderzochte kerken in een toekomstig democratiseringsproces zal waarschijnlijk minimaal zijn, concludeert het rapport.
In een vergelijkbaar rapport uit 2005 belichtte Pax Christi vooral de rol van de Rooms-Katholieke Kerk in Cuba.
