Als het kabinet zo doorgaat, dreigt het faillissement van de privatisering van de arbeidsmarkt, concludeerde voorzitter H. Kamps van de Algemene Bond Uitzendondernemingen (ABU) donderdagochtend op een congres in Soestduinen over veranderingen in de uitzendbranche.

De eerste angstige voortekenen dat private arbeidsbemiddelaars zich niet geroepen voelen om de rol van de voormalige publieke arbeidsvoorziening over te nemen, zijn er volgens Kamps al. Zo besloot de Belgische uitzendorganisatie Solvus eind vorige week de overname van Kliq voorlopig uit te stellen gezien de onzekere ontwikkelingen in de reïntegratiemarkt. „Daarmee trekt het eerste particuliere bedrijf zich dus terug van de reïntegratiemarkt”, aldus de ABU-voorzitter.

Volgens Kamps zorgt met name het besluit van het kabinet om het aantal gesubsidieerde banen (Melkertbanen) met enkele duizenden terug te brengen en zo 680 miljoen euro te bezuinigen op het gemeentelijk reïntegratiebudget, voor veel onzekerheid. Het is dan ook niet onbegrijpelijk als meer uitzendorganisaties zich nog eens achter hun oren krabben of zij zich (nog) wel op de reïntegratiemarkt willen begeven.

De huidige regering kiest er te veel voor om de stimulans om weer aan het werk te gaan bij de werknemer te leggen, vindt Kamps. „Dat is niet effectief als je kijkt naar de huidige ontwikkelingen op de arbeidsmarkt, met een stijgende werkloosheid en een stagnerende groei van het aantal vacatures.”

De ABU-voorzitter vindt dat het kabinet vooral zijn verantwoordelijkheid voor mensen die ver van de arbeidsmarkt staan, zoals langdurig werklozen en arbeidsongeschikten, ontloopt. Jaarlijks bemiddelen de uitzendbureaus ongeveer 160.000 van hen naar een baan. „Een uitzendbaan is laagdrempelig en laat werknemer en werkgever rustig met elkaar kennismaken zonder al te veel verplichtingen”, geeft Kamps als verklaring voor dat hoge aantal.

Maar juist deze mensen worden vaak ook sneller ziek, met alle kosten van dien voor de uitzenders. Kamps meent daarom dat vooral intermediairs gestimuleerd moeten blijven worden om deze groepen mensen aan het werk te helpen.

„Door op dit moment subsidiemaatregelen voor werkgevers af te schaffen, kijk je bewust niet naar wat er om je heen gebeurt en hoe de economie zich ontwikkelt.” Als niemand zich meer bekommert over de kansarmen in de werkende maatschappij, krijgen alleen de kansrijken nog maar een plek op de arbeidsmarkt, voorspelt hij.