Uit de kerkelijke pers
Nazareth krijgt het grootste kruis ter wereld, zo kwam onlangs in het nieuws. In het Kerkblad der Gereformeerde Gemeenten in de classis Amsterdam wijdt ds. C. Neele uit Lisse er zijn ”Brief aan jongeren” aan. „Wat in Nazareth gebeurt is tot oneer van Christus.”
„In de Israëlische stad moet een kruis verrijzen van 60 meter hoog. Het wordt versierd met 7,2 miljoen glinsterende mozaïeksteentjes. Het is de bedoeling dat miljoenen toeristen dit kruis komen bewonderen. Daarom komt er ook een bezoekerscentrum en een kerk bij. Rijke christelijke zakenlieden uit Israël en daarbuiten gaan het hele project betalen.Dit bericht leverde wat gedachten op. Nazareth krijgt een kruis. Misschien ook wel in figuurlijke zin. Men verwacht veel tegenstand van moslims. Het zou niet het eerste kruis voor Nazareth zijn. Er zijn al veel rellen geweest in de achterliggende jaren. Tweeduizend jaar geleden waren ze er ook al. Vijandschap tegen Christus. In Nazareth wilde men de Zaligmaker van de steilte afwerpen (Luk. 4). Maar er is wel een verschil. Het 60 meter hoge kruis wordt door dwaze mensen opgericht. Het kruis van Christus werd ten diepste door God opgericht. Zó heeft de Heere het kruis gegeven. Dit kruis is niet aantrekkelijk. Het spreekt van de toorn van God, de angsten van de hel, Gods eisende gerechtigheid. Van nature ontlopen we dit kruis. Wie wil bepaald worden bij zijn doodstaat?
Wat bezielt mensen toch om van dit kruis een voorwerp van entertainment te maken? Wat in Nazareth gebeurt is tot oneer van Christus. Zijn middelaarswerk wordt op gruwelijke wijze miskend.
Toch wordt het kruis onder ons ook opgeheven. Weet je wanneer? In de prediking van het Woord. Zó wil de Heere de heerlijkheid van Christus laten schitteren. Opdat doodschuldige zondaren tot Hem getrokken zouden worden. Is voor jou het kruis van de Heere Jezus al dierbaar geworden?
Nazareth krijgt het grootste kruis. Christus droeg het zwaarste kruis. Daar zijn al jouw levenskruisen niets bij. Als je door genade daar iets van leert zien, komt er verwondering en aanbidding. Dan gaat het werk van Christus schitteren. Wat zijn 7,2 miljoen mozaïeksteentjes dan arm! Christus heeft door Zijn kruis de deugden van Zijn Vader zo heerlijk laten schitteren. Er is verzoening, in een weg van recht.”
De Waarheidsvriend
Is vakantietijd de tijd van het nadenken over een te volle agenda? Ongetwijfeld, schrijft drs. P. J. Vergunst in De Waarheidsvriend, het orgaan van de Gereformeerde Bond. Maar: „Een belangrijker vraag lijkt: Ga je in het spoor van Gods Woord als je altijd druk bent, zelfs met kerk, gezin, verantwoordelijkheden voor christelijke school of christelijke politiek?”
„Hoe houd je het vol, als man en vader, ambtsdrager en bestuurder, werkgever of werknemer? Het is verrassend dat de Bijbel ons er veel over leert, dat het leven van de Heere Jezus ook hierin een voorbeeld is. Als we alle aandacht geven aan ons bézig-zijn voor Gods Koninkrijk, gaan we de weg van het Koninkrijk nog niet. Wie de evangeliën bestudeert, ontdekt dat Jezus voortdurend handelde vanuit het doel dat Hem van voor de grondlegging van de wereld voor ogen gesteld was: het volbrengen van de wil van Zijn Vader, een weg waarin het kruis Zijn toekomst was. Steeds stond het Jezus voor ogen dat Hij op aarde was om te dienen en om Zijn leven te geven tot een losprijs voor velen (Mark. 10:45). Hij liet zich niet verleiden door mensen die Hem koning wilden maken; zodra Hij dit ontdekt, trekt Hij zich terug in de bergen (Joh. 6:15). Hij houdt Zich aan het hoofddoel en voldoet daarmee niet aan de verwachtingen van mensen. De Australische christenpsycholoog Cliff Powell wijst er in een boekje over werkdruk op dat Jezus voor élke dag prioriteiten stelde. Als Hij de maanzieke jongen (Mark. 9) genezen heeft, reist Hij met Zijn discipelen door Galilea, wat niemand mag weten, omdat Hij de discipelen gaat onderwijzen over het lijden van de Zoon des Mensen. Powell: „Het lijkt alsof Hij in zijn agenda heeft gekeken en gezien dat voor vandaag discipelonderwijs op het programma staat.”
Het is leerzaam om vanuit deze insteek de evangeliën eens te lezen. Als er in deze vakantietijd gemediteerd wordt, komt nogal eens het woord „Rust een weinig” (Mark. 6:31) aan bod. Dit woord is echter geen losse zwerfsteen, omdat Gods zorg voor ons lichaam en onze ziel voortdurend aan de orde is. Jezus leert ons grenzen te stellen om op adem te komen. Dat is ontdekkend en heilzaam, omdat er in Gods Koninkrijk altijd meer gedaan kan worden dan we zouden willen. Als de roep vanwege Jezus’ wonderen door het land gaat en een grote menigte tot Hem komt om Hem te horen en genezen te worden, lijkt dit een kans om velen met het Evangelie te bereiken. Maar Jezus gaat niet op deze nood in! „Hij vertrok naar de woestijnen en bad aldaar” (Luk. 5:16).”
De Bazuin
De god dezer eeuw - het is een van de namen die de Schrift geeft aan satan. In De Bazuin, kerkblad van de Gereformeerde Kerken hersteld, is een stukje erover opgenomen van J. Meijer uit Oldehove uit 1953.
„Als de Schrift Satan die naam geeft, zet ze hem daarmee niet op één lijn met de enige, waarachtige God; maakt ze van hem niet een tegen-god, die eeuwig tegenover de goede God zou gestaan hebben. Nee, met deze naam wil ze zeggen, dat deze eeuw, dat is de mensen, die in deze eeuw leven, hem als hun god vereren en dienen; en dat hij ook zelf als een god zich aandient, die aanspraak maakt op de Goddelijke hulde en dienst. Datzelfde zegt de Schrift in 2 Thess. 2 dan ook van de „mens der zonde”, d.i. de antichrist: dat hij in de tempel Gods als een god zal zitten, zichzelf vertonende dat hij god is.
Wel blijkt uit deze naam, tot hoe grote hoogte de Satan zich weet op te werken: hij laat zich als god aanbidden en dienen. En verleidt zo de mensen dezer eeuw tot de grote zonde der afgoderij d.i. tot overtreding van het eerste gebod der wet, dat fundament van alle wet-woorden. Immers: wie de God der openbaring uit zijn leven wegzet en daarvoor een andere god in de plaats zet, die heeft afgerekend met de God der ganse wet. En dát is het doel van „de god dezer eeuw.”
En dan ontga het u niet, dat Paulus hem noemt de god dézer eeuw. Dat wil zeggen: die grote macht om zich te laten vereren en dienen, heeft Satan alleen in déze eeuw, dat is in het huidige tijdsgewricht, in de tijd, die aan Christus’ wederkomst vooraf gaat. Die macht had hij nog niet voor ’s mensen val. Die macht zal hij ook na Christus’ wederkomst niet meer hebben: dán wordt hij uit de schepping verdreven. De mogelijkheid tot zulk een machtsontplooiing is hem alleen in de huidige wereldontwikkeling gegeven.”
