Op het eerste gezicht hebben die onderwerpen niets met elkaar te maken. Toch raken ze elkaar rond het thema vervolging. Bij de gegijzelde Zuid-Koreaanse christenen is vervolging realiteit: 23 mensen verlieten huis en haard om in het islamitische Afghanistan de christelijke barmhartigheid gestalte te geven. Zij werden niet gegijzeld vanwege zendingsactiviteiten of omdat ze aanstoot gaven door hun levensstijl. Ze werden gegijzeld hoewel het hun oprechte voornemen was goed te doen.In het artikel over de homoparade wordt de voorzitter van het COC geciteerd: „De Pride wordt door sommigen nog steeds gezien als het Sodom en Gomorra op de Amsterdamse grachten. (…) Pas als je vrij van morele oordelen jezelf kunt zijn, wordt er gebouwd aan een samenleving waarin sociale acceptatie de norm is en afwijzing van homoseksualiteit niet langer meer voorkomt.” Hier verschijnt vervolging aan de horizon. Voor hen die willen vasthouden aan de norm van Gods Woord en de uitleving van homoseksualiteit als zonde blijven bestempelen, is geen begrip meer. De tijd lijkt aanstaande dat er voor het uitdragen van Bijbelse principes een prijs betaald moet worden. Eerst zullen boetes opgelegd worden en subsidies ingehouden. Maar het is niet onmogelijk dat vervolgens ook gevangenisstraffen opgelegd worden aan hen die God meer willen gehoorzamen dan de mensen.

Zalig

De Engelse predikant Lloyd-Jones heeft in de jaren vijftig van de vorige eeuw een serie preken gehouden over de Bergrede. In de preek over Mattheüs 5:10 zegt hij: „Het is zeker niet ondenkbaar dat wij in dit land, in schijnbare veiligheid en rust, misschien iets van de hitte der verdrukking en oven van vervolging en onheil zullen kennen en ervaren.”

Je zou het in onze comfortabele welvaartsmaatschappij bijna vergeten, maar vervolging is onlosmakelijk verbonden met het christenleven. Zij die vervolging ondergaan, worden door de Heere Jezus zelfs zalig gesproken. In de hierboven genoemde preek wijst Lloyd-Jones erop dat deze zaligspreking meteen volgt op de verwijzing naar de vreedzamen. In zekere zin wordt een christen vervolgd omdat hij vreedzaam is! Aan de vervolgden wordt ook hetzelfde toegezegd als aan de armen van geest uit de eerste zaligspreking: het Koninkrijk der hemelen behoort hen toe.

Als Jezus zalig spreekt die vervolgd worden, dan hoef je als christen de vervolging niet te ontlopen. Integendeel, ook al is vervolging in welke gedaante dan ook bepaald geen zaak van vreugde op het moment zelf. Maar achteraf zou ook deze vorm van kastijding wel eens een vreedzame vrucht der gerechtigheid kunnen geven in de oefening van het geloof. En daarmee heilzaam zijn voor de praktijk van de godzaligheid.

Gerechtigheid

Het gaat hier niet om vervolging zonder meer. Jezus doelt niet op mensen die opgepakt worden vanwege hun ras of om hun politieke ideeën. Het gaat zelfs niet over mensen die gesmaad worden omdat ze een bepaalde godsdienst aanhangen. Het gaat hier om hen die vervolgd worden omwille van de gerechtigheid.

Gerechtigheid heeft niet te maken met een uitgesproken goed gedrag of een bijzonder prettig karakter. En ook niet met een fanatiek geloof of een letterlijke interpretatie van de Bijbel. Ware gerechtigheid wordt bij mensen niet gevonden. Zalig het volk dat mag weten: de Heere onze gerechtigheid. Daar ligt ook de sleutel voor deze zaligspreking. Gerechtigheid in de praktijk brengen, betekent dus eigenlijk op de Heere Jezus lijken. Dat is dan ook de enige reden dat een christen vervolgd wordt: hij lijkt op Zijn Meester, Die gezegd heeft: „Indien ze Mij vervolgd hebben, ze zullen ook u vervolgen” (Johannes 15:20). Die vervolging vindt ook niet alleen plaats door de wereld of de taliban, maar vaak het meest door de kerk zelf.

Waarom toch deze vervolging? Omdat zij die gerechtvaardigd zijn in Christus door hun doen en laten het oordeel uitspreken over allen die buiten de Heiland zijn. Wereldlingen en naamchristenen, voor allen geldt dat alle vleselijke bedenkingen vijandschap tegen God zijn.

Verblijd

De apostelen waren verblijd dat zij waardig geacht waren geweest om Jezus’ wil smaadheid te lijden (Handelingen 5:41). Een onnatuurlijke reactie. Maar wel één in overeenstemming met het bevel van Jezus uit Mattheüs 5: verblijd en verheugt u. Eigenlijk best lastig. De eis van geduldig te zijn in tegenspoed en lijdzaam in vervolging, dat is nog te begrijpen, maar dat je blij moet zijn als je leven misschien wel op het spel staat…

Hoe zou het toch komen dat we zo selectief zijn in het praktiseren van Bijbelteksten? Zou het niet zijn omdat we graag van twee walletjes eten? Hier in dit leven zo veel mogelijk genieten, om vervolgens, na het onvermijdelijke einde, ’gewoon’ verder te gaan met het hemelleven?

Een christen is een vreemdeling op aarde. Hij wordt geregeerd door Christus en beheerst door gedachten aan het hiernamaals. Daarom kan hij blij zijn met vervolging, want die is voor hem een bewijs dat hij vereenzelvigd wordt met Christus én dat zijn loon in de hemel wacht.

Vervolging is voor een christen onvermijdelijk. De vraag is niet alleen of we voorbereid zijn op de vervolging die aanstaande is. Veel belangrijker is dat we uitzien naar de kenmerken van het wandelen in het spoor van de Meester.

Reageren aan scribent? welbeschouwd@refdag.nl.