Naar schatting ongeveer 17.000 Zuid-Koreanen verrichten zendingswerk in het buitenland. Op de Verenigde Staten na is er geen land dat zo veel mensen voor zendings- en sociale activiteiten uitzendt. Velen van hen werken in risicovolle gebieden, zoals Afghanistan.Verscheidene kranten stellen de vraag waarom de kerk die de zendelingen naar Afghanistan stuurde, waarschuwingen van de regering in Seoul over de gevaarlijke situatie in dat land negeerde, zo berichtte het ANP maandag. „Religieuze groepen moeten zich voor eens en altijd realiseren dat gevaarlijk zendings- en vrijwilligerswerk in islamitische landen zoals Afghanistan niet alleen de nationale doelstellingen van Zuid-Korea schade toebrengt, maar ook enorme spanningen bij andere Koreanen veroorzaakt”, schreef de rechtse krant Chosun Ilbo in een hoofdredactioneel commentaar.

De Saemmulkerk, die de 23 naar Afghanistan uitzond, is betrekkelijk gematigd. Ze doet voornamelijk medisch en humanitair werk in het buitenland. Vele andere behoudende protestantse kerken lijken echter met elkaar te wedijveren bij het sturen van zendelingen en vrijwilligers. „Ik heb nergens dit soort geloofsijver gezien”, zegt Song Jae-ryong van de Kyunghee-universiteit in Seoul.

Critici erkennen dat de kerken in het buitenland veel goeds doen, maar vinden ook dat die soms een oppervlakkige kijk op de wereld hebben. Zij zouden nauwelijks kennis hebben van de risico’s in de landen waarheen zij mensen uitzenden.

Zuid-Korea behoort tot de Aziatische landen met naar verhouding de meeste christenen. Ongeveer 30 procent van de bevolking rekent zich tot het christendom. Veel Zuid-Koreanen zien het christendom als de weg naar een betere opleiding en een hogere sociale status.

Ds. Hong Key Chung, vicepresident van de Korean Missionary Conference in Europe en momenteel in Nederland, zegt desgevraagd het gevaar van een al te gretige zendingsijver te herkennen, maar vindt dat daar in dit geval geen sprake van is.

Volgens Chung is de groep zendelingen uit Zuid-Korea bewust met missionaire bedoelingen naar Afghanistan vertrokken, maar zeggen zij nu vanwege de ontvoering dat zij er alleen maatschappelijk werk verrichtten. Ds. Chung: „Zij liegen hiermee voor de wereld, wat ik erg betreur. Zij hebben een compromis met de taliban gesloten. Ik weet dat deze mensen het nu erg moeilijk hebben, maar zij kunnen erop vertrouwen dat de Zuid-Koreaanse regering er alles aan doet om hen vrij te krijgen. Als de groep nu zegt dat zij geen zending bedrijven, dan is dat een heel slecht getuigenis van de kerk in Zuid-Korea.”