„Suiker toevoegen is in Noord-Europa nodig omdat de druif hier van zichzelf soms onvoldoende suiker aanmaakt. Anders haal je niet de 12 of 12,5 procent alcohol die nodig is. De wijn wordt slapper en minder lang houdbaar. Dat wil je gewoon niet.”De ministers van Landbouw van de 27 EU-landen zouden dit voorstel en andere wijnplannen maandag in Brussel bespreken. Het suikerverbod is onderdeel van een grotere hervorming van het EU-wijnbeleid.

Die hervorming wil vooral de huidige overproductie in Europa tegengaan. „Maar de Nederlandse wijnproductie is slechts een druppeltje in de Europese wijnplas”, stelt de voorman van de wijngaardeniers. „We zijn een nichemarkt die net een beetje aan het groeien is.”

Nederland telt circa 180 hectare wijngaard, met een totale opbrengst van circa 750.000 flessen. De sector groeit sinds de jaren negentig, toen ook ten noorden van Limburg wijngaarden zijn geplant. Boeren verbreedden hun werk zo met toeristische streekproducten, zoals appelwijnen.

De Nederlandse telers hebben meestal circa 1 hectare. Ze zijn te kleinschalig voor alternatieve technieken die een hoger suikergehalte en een voldoende alcoholpercentage bewerken. „Een apparaat kan de wijn concentreren door het water eruit te halen. Maar dat is te duur voor ons.”

De zeer bezorgde wijnsector heeft inmiddels contact gezocht met het ministerie van Landbouw. De wijnbouwers hopen dat Nederland bij het EU-overleg bondgenoten vindt in omringende landen. Duitsland, België, Luxemburg en delen van Noord-Frankrijk kennen ook de techniek om suiker toe te voegen.

De methode wordt sinds de Romeinse tijd toegepast in noordelijke Europese landen, met minder zonne-uren dan Zuid-Europa.