Schelto Patijn, geboren op 13 augustus 1936 in Den Haag, begon in 1973 zijn politieke carrière als Tweede Kamerlid voor de PvdA. Elf jaar later werd hij benoemd tot commissaris van de koningin in de provincie Zuid-Holland. Deze functie bekleedde hij tien jaar.Op 1 juni 1994 werd Patijn benoemd tot burgemeester van Amsterdam. „Ze mogen me recht voor z’n raap aanspreken. Amsterdam is een stad met een geweldige uitstraling. Ik weet wat voor een verantwoordelijkheid ik op me neem”, zei hij bij zijn aantreden.

Patijn kreeg al snel het stempel van fatsoensrakker. Hij pakte bijvoorbeeld de coffeeshops aan, keerde zich tegen pornografische afbeeldingen op straat en stelde een tippelzone in om de prostitutie van de openbare weg te krijgen. In 1999 ging Patijn vijf maanden met ziekteverlof, omdat kanker in het vetweefsel rond een verwijderde nier was aangetroffen. Een jaar later maakte hij zijn vervroegde aftreden bekend.

Cohen, die Patijn in 2001 opvolgde als burgemeester in de hoofdstad, noemde zijn voorganger „een voorbeeld” voor de manier waarop hij zijn functie uitoefende. „Het is een enorm verlies voor de stad. Hij was een geweldig goede burgemeester. Ook na zijn aftreden bleef hij meeleven met de stad”, aldus Cohen.

Het overlijden van Patijn kwam niet als een verrassing voor Cohen. „We wisten dat hij ernstig ziek was. Het zat er dus aan te komen. Een aantal weken geleden was ik nog bij hem en we wisten toen allebei dat het wel eens de laatste keer zou kunnen zijn dat we elkaar zagen”.

De landelijke afdeling van de PvdA reageerde bedroefd op het overlijden. „Patijn was een hele aimabele man, die ondanks zijn slopende ziekte velen tot het laatst toe bleef inspireren”, aldus voorzitter Koole.

De Amsterdamse PvdA-fractie noemde Patijn „een beminnelijke man met een hart voor de stad”, aldus voorzitster Manon van der Garde. De VVD in Amsterdam vond dat er „een Amsterdammer is overleden”. De fractievoorzitter van D66 omschreef Patijn als „een hele lieve, zachtaardige en genuanceerde man”.