Ds. J. Kruidhof zei dit donderdag tijdens een lezing voor studenten van de CSFR. De studentenvereniging hield deze week in het Gelderse Lievelde haar jaarlijkse zomerconferentie, met als thema ”Gereformeerd missionair”. Ds. J. Kruidhof was van 1969 tot 1980 vanwege de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt zendeling in Irian Jaya. Sinds zijn emeritaat in 2003 is hij actief als studentenpastor.De predikant, aan wie gevraagd was vooral praktisch te zijn, vertelde hoe hij als zendeling in Irian Jaya begon met de Papoea’s te vertellen dat God Schepper en ook Heer is van alles. „De Papoea’s voelden zich -overigens terecht- aangevallen tot in het diepst van hun ziel”, zo zei de voormalige zendeling. „De Papoea’s zagen zichzelf als fiere bezitter van een sagoveldje of een visgrond, en daarom moest deze boodschap wel verzet oproepen.”

Ds. Kruidhof vertelde hoe de Papoea’s begonnen in te zien dat God Heer en Meester is. „Bij wie deze verandering plaatsvond, werd ook zichtbaar hoe gelukkig ze daar zelf mee waren.” De lector haastte zich daarbij te zeggen hoe dit voor mensen van alle tijden en van alle culturen geldt. „Als God ons over onszelf heentrekt en wij ons onder Zijn gezag stellen, valt alles wat voorheen ontwricht was mooi op zijn plaats.”

Hij gaf het advies in het intermenselijke verkeer continu de allesbeheersende vragen te stellen: Is wat we hebben van ons? Of van wie is alles eigenlijk? „Deze vraag blijkt schokkend, omdat mensen vastgeroest zitten in hun mening dat alles van henzelf is. De vraag is confronterend omdat ze geen neutraliteit toelaat: óf je voegt je onder Zijn gezag, óf er is verzet. Het Oude Testament informeert ons hoe God te midden van een Godevijandige wereld een klein stukje bij de Middellandse Zee eruit hakt en zegt: „Dit stukje is van Mij, hier gelden Mijn geboden, hier woon Ik en die bij Mij wonen, zullen het goed hebben.”

Ds. Kruidhof benadrukte dat geen volk zulke heilzame en rechtvaardige wetten kreeg als Israël. „Wanneer de apostelen de wereld in gestuurd worden, begint Jezus Zijn zendingsbevel heel opvallend met de stelling dat Hem alle macht gegeven is. Evangeliseren is getuigen. Met deze juridische term is gezegd dat wij tegenover niet-christenen zeggen: U claimt wel dat uw leven van uzelf is, maar dit is ten onrechte, want God bezit ook uw leven.”

In zijn lezing gaf hij aan hoezeer een christelijke gemeente ook zonder woorden getuigt als die simpelweg uit Gods genade leeft. Hij illustreerde dat aan de hand van de pastorale brief aan Titus. De inwoners van Kreta hadden de spreekwoordelijke reputatie leugenaars en „vadsige vreters” te zijn. Als de Kretenzers het Evangelie aanvaarden, ondervindt het hele eiland de heilzame uitwerking. Als er werkelijk christelijke gemeenschap is, dan wordt dat door de omgeving opgemerkt. Ds. Kruidhof wees erop dat nergens zo kernachtig die christelijke gemeenschap uitgebeeld wordt als in het heilig avondmaal. „Jezus gaf alles voor de Zijnen. Wie niets voor anderen over heeft, is akelig schijnheilig, omdat het avondmaal precies het tegendeel uitbeeldt.”

De voormalige zendeling pleitte voor „een helder ”aap-noot-miesgeloof”, dat naar buiten toe in klare taal wordt verwoord. Praten in een tale Kanaäns wordt een groepstaaltje waar een buitenstaander niets van begrijpt. Communiceer Gods boodschap in hedendaagse, gewone taal. Dat is dezelfde taal waarmee je ook alle andere dingen met je buren bespreekt.”