Momenteel wordt in opdracht van Brunswijk de laatste hand gelegd aan dertig nieuwbouwwoningen in zijn geboorteplaats Moengotapoe. In dit project stopte hij ruim een half miljoen euro. Hij zegt daarvoor niets terug te willen hebben van de toekomstige bewoners omdat hij van mening is dat anderen mogen meeprofiteren van zijn rijkdommen.

Met diezelfde gedachte stort hij zich nu ook op de wegenbouw. Nog voor het einde van deze maand wil hij beginnen met de aanleg van een 12 kilometer lange verbinding tussen zijn woonplaats Moengo en de geïsoleerde dorpjes Ricanau en Mofo. „De bewoners kunnen nu alleen per boot naar Moengo. Straks kunnen kinderen gewoon over de weg naar school”, aldus de gulle gever.

Overigens staat niet iedereen te juichen over de voortvarendheid waarmee Brunswijk de zaken aanpakt. „Vooral politieke bestuurders zien hun machtspositie aangetast. „Natuurlijk juichen wij particuliere initiatieven toe”, zegt Edmund Proeve, districtscommissaris van het district Marowijne, een functie die te vergelijken valt met die van burgemeester in Nederland. „Maar ook Brunswijk heeft zich te houden aan de wettelijk geldende procedures. Dus ook hij zal gewoon vergunningen moeten aanvragen om een weg te mogen aanleggen. Het is natuurlijk wel opmerkelijk dat juist hij hiermee aan de gang gaat, als je bedenkt dat in de binnenlandse oorlog in de jaren tachtig de meeste wegen in Marowijne door het Junglecommando zijn opgeblazen en vernield.”