Directe aanleiding tot de demonstraties, die werden gehouden op initiatief van de regering en de Rooms-Katholieke Kerk, vormde de dood van elf ruim vijf jaar geleden ontvoerde politici.De linkse rebellenbeweging FARC meldde vorige week dat de politici, parlementsleden uit de deelstaat Valle del Cauca, om het leven waren gekomen bij een vuurgevecht dat uitbrak toen een „onbekende militaire groep” een aanval deed op het kamp waar ze werden vastgehouden. Volgens president Alvaro Uribe werden de politici echter in koelen bloede doodgeschoten door hun ontvoerders, die het verhaal over de aanval verzonnen. De demonstranten van donderdag, die vrijwel allemaal witte kleren droegen, eisten ook dat de FARC de lichamen van de politici overdraagt.

Naar schatting van de groep Pais Libre, die actie voert tegen de ontvoeringen, worden nog meer dan 3000 mensen vastgehouden door ontvoerders. De bekendste is de politica Ingrid Betancourt, die door de FARC werd ontvoerd toen ze in 2002 campagne voerde voor de presidentsverkiezingen waaraan ze zou meedoen.

In de afgelopen tien jaar zijn in Colombia meer dan 23.000 mensen ontvoerd, meer dan in enig ander land. Ruim duizend mensen overleefden hun ontvoering niet. Er is in Colombia vrijwel geen familie, arm of rijk, te vinden die niet op de een of andere manier met een ontvoering geconfronteerd is geweest. Zowel vicepresident Francisco Santos als oud-president Andres Pastrana werd ontvoerd door handlangers van wijlen drugsbaron Pablo Escobar. En de huidige minister van Buitenlandse Zaken, Fernando Araujo, ontsnapte eind vorig jaar na zes jaar te zijn vastgehouden door de FARC. De vader van Uribe werd twintig jaar geleden gedood toen rebellen probeerden hem te ontvoeren.

De rebellen van de FARC willen de door hen ontvoerde personen ruilen voor al hun gedetineerde kameraden, wat er naar wordt aangenomen honderden zijn. Daarnaast eisen ze dat het leger zich terugtrekt uit een gebied zo groot als New York, maar daarvan wil Uribe niet horen. De Colombianen zijn verdeeld over de vraag of de rebellen een gedemilitariseerd gebied moeten krijgen.