De jonge ondernemer zal daar nog een zware dobber aan hebben, want scooters met knalpijp maken de dienst uit. Goed voor benzinedampen en herrie die weerkaatst tegen de hoge gevels. Veel gemotoriseerde tweewielers luisteren naar de naam Vespa; deze Italiaanse scooter blijkt gewild.Mark Schreurs laat zich er niet door uit het veld slaan. Hij gooit een hip model in de strijd, dat kan concurreren met zijn zuidelijke soortgenoot. Het hebbeding zou niet misstaan tussen de hordes Vespa’s in Italiaanse straten. Ook de Nederlandse consument hoeft niet met het schaamrood op de kaken op een EVT te kruipen.

Er zijn momenteel twee modellen in Nederland leverbaar. De EVT 168 en de strakke EVT 4000e. Eerstgenoemde trekt met zijn retro-uitstraling alle aandacht naar zich toe. Het klassieke design van Italiaanse snit komt onder meer tot uiting in het gebogen stuur en het gebolde voorspatbord, de verchroomde bolle koplamp en de dito ronde klokken met gele wijzerplaat. Ook de achterlichten en richtingwijzers zijn voorzien van chroom.

Pittig maatje
De trendy tweewieler rijdt zoals hij eruit ziet: goed. Het is wel een vreemde gewaarwording. Na het omdraaien van de contactsleutel klinken een paar piepjes, vervolgens daalt de stilte neer. Het gevoel geen meter ver te komen, blijkt niet te kloppen, want na een draai aan het rechterhandvat zoeft de tweewieler vlot weg. Een pittig maatje, deze 130 kilo zware, maar toch wendbare scooter. Ook tussen het autoverkeer staat hij zijn mannetje. Het elektrische vervoermiddel is absoluut geen slome duikelaar.

Volgens Schreurs is de EVT de enige in Nederland leverbare elektrische scooter die 0 decibel produceert. „Dit komt doordat hij over een direct aangedreven naafmotor beschikt.” En inderdaad, het enige dat tijdens het rijden opvalt, is het suizen van de wind. Je hebt het gevoel langs de grachten te zweven. Het ontbreken van een knetterende uitlaat kan wel vreemde situaties veroorzaken, want mensen horen een EVT niet aankomen.

Grasmaaier
De Amsterdamse wethouder Herrema van Verkeer en Vervoer opende vorige maand de EVT Scooter Experience, gelegen in de Kerkstraat van de hoofdstad, waar Scheurs de scepter zwaait. Vooralsnog betreft het een pijpenlaatje op de begane grond, waar zes scooters staan opgesteld. Op dit moment de enige plek waar EVT’s live zijn te zien. Schreurs is druk doende een dealernetwerk op te zetten.

De ondernemer gelooft in het „stille, stankvrije en milieuvriendelijke” product. Tijdens het gesprek vraagt hij verschillende keren aandacht voor buitengeluiden om zijn pleidooi kracht bij te zetten. „Daar gaat weer zo’n grasmaaier. Geloof me, alle omwonenden ergeren zich aan die herrie.”

Zijn bedrijf doet meer dan scooters verkopen. Het presenteert zich als onderneming die is gespecialiseerd in de verkoop en verhuur van „binnenstedelijk en milieuvriendelijk vervoer.” De verhuur richt zich voornamelijk op het organiseren van de ”iMove Future Experience”, een milieubewust bedrijfsuitje dat de nadruk op het leven en vervoer van de toekomst legt.

Stoplicht
„Milieuvriendelijkheid is lang geassocieerd met saai”, weet Scheurs. „De hippe EVT 168 rekent af met het geitenwollensokkenimago. Het is een goed alternatief voor het benzinebroertje.”

Ook jongeren gaan voor de bijl bij het zien van deze scooter, verwacht hij. „Regelmatig tikt een scooterrijder me op de schouder als we samen voor het stoplicht staan en roept: Gaaf dingetje man.” Dat veel leeftijdsgenoten niets liever doen dan gas geven om indruk te maken, vormt geen gevaar voor zijn handel, denkt hij. „Juist met zo’n nieuwe trendy scooter kun je scoren bij je vrienden.”

Kilometervreters

EVT-scooters komen uit Taiwan. Importeur Mark Schreurs struinde naar eigen zeggen heel Azië af op zoek naar een hoogstaand product. „Puur vanwege de kosten. Laat je dergelijke scooters in Amerika of Europa maken, dan kosten ze ten minste drie keer zo veel. Met de kwaliteit van de EVT’s zit het wel goed. Ze worden sinds 1998 gemaakt. Ik geloof dat er sinds die tijd zo’n drie scooters een motorprobleem hebben gehad.”

Momenteel zijn in Nederland twee modellen leverbaar, de strakke 4000e voor 2300 euro en het retromodel 168 voor 2650 euro. Er is ook een driewieler, de trike, voor 3600 euro te koop. Bedrijven krijgen bij aanschaf van een of meerder EVT’s 20 procent van het aankoopbedrag terug. EVT’s zijn iets duurder dan andere merken elektrische scooters „vanwege de gekozen materialen en het design.” De 4000e is meer geschikt voor „kilometervreters.” Of veelrijders moeten het geen probleem vinden de verchroomde onderdelen van de 168 vaak te poetsen.

De maximumsnelheid is 45 kilometer. Tijdens het rijden kan een soort van turbo ingeschakeld worden voor het zwaardere werk. De actieradius van de EVT is zo’n 50 kilometer. Na vier uur opladen -kosten 22 eurocent- is het vervoermiddel weer startklaar. De batterijen zitten vast en kunnen niet verwisseld worden voor een opgeladen set om langere ritten te kunnen maken. „Dat is ook niet echt nodig. Voor het binnenstedelijk woon- en werkverkeer is het bereik meer dan voldoende. Zelf gebruik ik mijn scooter zo’n drie dagen voordat opnieuw opladen nodig is. Bij goed gebruik gaan de batterijen twee jaar mee. Een nieuw set kost 400 euro.”

Geen harde cijfers

Paul de Waal, hoofd persdienst van Bovag, heeft geen harde cijfers die zicht bieden op de verkoop van elektrische scooters in Nederland. „Het gaat niet om grote aantallen. Het betreft een restcategorie, een jonge markt. Mark Schreurs is met zijn EVT-scooters dus een voorloper.” Veel concurrentie heeft hij nog niet. „Ik schat dat er niet meer dan een handjevol andere elektrische scootermerken in Nederland verkrijgbaar is.”

De Waal denkt dat het vervoermiddel op het punt van doorbreken staat. „Zeker wanneer de actieradius wordt vergroot. De elektrische scooter is een kansrijk product met een leuk design, dat een bijdrage aan de vermindering van de CO2-uitstoot kan leveren.”

Momenteel is vooral de elektrische fiets hot. „Vorig jaar zijn er zo’n 44.000 fietsen met elektrische trapondersteuning verkocht. Een toename van 22 procent ten opzichte van 2005. Ter vergelijking: de verkoop van gewone fietsen steeg in die periode met 7 procent.”