Het zag er vrijdag nog redelijk netjes uit. In een vergaderschema dat de griffie opstelde, was weliswaar voor dinsdag en woensdag een avondvergadering opgenomen, maar al te extreem zou het niet worden.Tijdens de regeling van werkzaamheden voegden de fracties er dinsdag ineens acht debatten aan toe. Daardoor vergadert de Kamer de laatste dagen voor het reces langer dan het gewenste eindtijdstip van elf uur ’s avonds.

Een deel van de toegevoegde debatten is niet te vermijden. Dan gaat het om onderwerpen waarover in commissieverband is gesproken en waarover Kamerleden moties willen indienen. Dat kan niet in commissievergaderingen, vandaar dat de onderwerpen in de plenaire vergaderzaal terugkomen. Zo komen er morgen debatten over de WMO, zorgzwaartefinanciering in de AWBZ en over de evaluatie van de Elektriciteitswet.

Vijf debatten zijn echter het gevolg van de regel dat er geen 76 van de 150 leden nodig zijn voor de aanvraag van een spoeddebat met de regering, maar slechts 30. Deze regel, die enkele jaren geleden als proef is ingevoerd, is bedoeld om de oppositie niet monddood te maken. Daarom vroegen linkse en rechtse oppositiepartijen dinsdag tijdens de regeling achtereenvolgens met succes debatten aan over de verkoop van het vervoersbedrijf Connexxion aan het Franse Transdev, over het geval van eerwraak in Alkmaar waarbij een Turk zijn ex-vrouw doodde, over de gevolgen van de sluiting van een islamitische basisschool in Amsterdam, over de klantenstop bij thuiszorgorganisaties en over de embargoregeling rond Prinsjesdag.

Woordvoerders van regeringspartijen hoorden al die verzoeken tandenknarsend aan, maar ze konden er niets aan doen. Regels zijn regels, ook in de politiek.

Kamervoorzitter Verbeet verklaarde maandag, tijdens het debat over de begroting van de Kamer, juist dat er een eind is gekomen aan de stijging van het aantal spoeddebatten en dat ze daarom niet overweegt de dertigledenregeling af te schaffen. Of de meerderheid van de Kamer daar nu ook zo over denkt?

Vrijdag gaat de Kamer met reces. Dan kunnen de Kamerleden acht weken op adem komen. Aan het eind van het reces zijn ze de drukte van deze week vast weer helemaal vergeten.