Dijkshoorn ziet duidelijk de voordelen van deze status. „Als we donoren benaderen om te investeren in onze projecten, hebben we tenminste een officieel keurmerk. De combinatie van rust, de natuur en het historische karakter is ons sterke verkoopargument. Je ziet hier nu al toeristen onder leiding van onze eilandarcheoloog bezig met mesjes en kwastjes.”Volgens de in Rotterdam geboren architect is er al veel bereikt. „We zijn begonnen met de restauratie van drie huisjes. Inmiddels zijn er zeventien opgeknapt. Bij het project ”Restauratie historische kern van Oranjestad” zijn ook de ruïnes van de synagoge Honen Dalim en van de hervormde kerk geconsolideerd om verder verval te voorkomen. Misschien hadden we de synagoge in oorspronkelijke staat moeten herstellen, maar daar was geen geld voor. Wellicht hadden we meer moeten lobbyen bij Joodse organisaties.”

Grote verrassing was voor Dijkshoorn de vondst van het mikwe, het rituele bad bij de synagoge. „We gingen graven om een oude legende na te trekken. Er zou een geheime gang zijn tussen de synagoge en het ernaast gelegen huis van de chazan, de voorzanger. We stuitten op iets wat op een fundering leek, met een trap naar beneden, en belandden toen in een mikwe van gepleisterd natuursteen. Uit resten van aardewerk en botten konden we nagaan dat het rituele bad rond 1830 moet zijn gedempt.”