Ami-e-toi: chique ontwerpen met een vintagedetail
Een product met veel allure. Luxe en exclusief. Stichting Mode Met een Missie maakt kleding die het, zo blijkt na de lancering van het nieuwe label, goed doet. De tijdelijke winkel in Arnhem is een succes. Tijdens het internationale evenement Arnhem Mode Biënnale presenteerde de stichting haar kledinglijn Ami-e-toi. Een label met een onderscheidend karakter, want deelnemers en kleding krijgen een tweede kans.
Blouses, jurken, jassen, colberts, rokken en trenchcoats. Ontwerpers Sjaak Hullekes en Sebastiaan Kramer zijn trots op hun ontwerpen. Ami-e-toi is echter niet alleen hun kledinglijn. Ze zijn als freelance ontwerpers betrokken bij dit project, ingeschakeld door Jacqueline van Lent, eigenaar van een communicatiebureau, en Rietje Compiet, directeur van twee centra voor gezondheidszorg.Beide dames richtten twee jaar geleden de Stichting Mode Met een Missie op. De stichting biedt vrouwen die een moeilijke periode in hun leven doormaken een tweede kans. Ze krijgen een zinvolle dagbesteding door het maken van onder andere jassen, jurken, colberts en rokken voor het modelabel Ami-e-toi (vertaald betekent dat ”vriend en jij”). Doel is dat deze vrouwen zo veel mogelijk zelfvertrouwen krijgen, aldus Van Lent.
Sober en chic
Het resultaat mag er zijn. Mode van Ami-e-toi is draagbaar en past in de garderobe van iedere vrouw die van kwaliteit houdt. De hele kledinglijn wordt door vrouwen met de hand gemaakt van natuurlijke stoffen als kasjmier en zijde, in drie maten (small, medium en large). Door de kleine oplage heeft de lijn een exclusief en luxe karakter. Sober en chic zijn de kernwoorden die de initiatiefneemsters en de ontwerpers verbinden aan Ami-e-toi. „Doordat de kledingstukken worden ontworpen als de stof om een paspop zit, vallen bijvoorbeeld jurken en rokken sluik en soepel om het lichaam”, licht Hullekes toe. Het gebruik van alleen aardetinten onderstreept het chique karakter.
Daarnaast is ieder kledingstuk voorzien van een vintagedetail -zichtbaar of onzichtbaar- zoals tweedehands porseleinen knopen of een leren kraag. Dat zorgt ervoor dat geen kledingstuk hetzelfde is. Het gebruik van de tweedehands artikelen maakt het ontwerpen voor het tweetal niet moeilijker. „We hebben wel meteen gezegd het tweedehands element subtiel toe te passen; bijvoorbeeld in de afwerking. Het chique karakter moet de boventoon blijven voeren”, aldus Kramer.
De dames in de ateliers in Nijmegen, Arnhem, Apeldoorn en Tilburg, waar de mode gemaakt wordt, begonnen met het maken van een sjaal. „We hadden geen idee hoe ingewikkeld we de ontwerpen konden maken. Maar het maken van de sjaals ging zo goed dat al snel een rok en een jurkje volgden”, licht het ontwerpersduo toe. De trenchcoat van wol bleek het moeilijkst voor de vrouwen. „Maar de kwaliteit van het werk dat de deelneemsters in de ateliers leveren is boven verwachting hoog. Sommigen kunnen zo aan de slag bij een goed naaiatelier”, vertelt Hullekes.
Maatwerk
Veel van de vrouwen hebben geen ervaring met naaien. Maar iedereen is welkom. Dat wil zeggen, iedereen die in een opvanghuis woont, onder psychiatrische behandeling is (geweest), in ernstige financiële moeilijkheden verkeert, is afgekickt van een verslaving of op een verblijfsvergunning wacht. In een veilige omgeving leren deze vrouwen een vak en krijgen ze weer een gevoel van eigenwaarde en trots. In totaal werken er zeventig tot tachtig vrouwen in de vier ateliers. Hullekes en Van Lent zijn het erover eens: „De vrouwen gaan naar hun werk en niet naar hun dagbesteding. Iedereen is apetrots op het label en de kleding en zet zich helemaal in.”
De vrouwen in de ateliers worden begeleid door coupeuses. Kritisch bekijken zowel Van Lent en Compiet als het ontwerpersduo wat zij bedacht hebben. Pas als het ontwerp is goedgekeurd, gaat het naar de patroonmaakster en krijgen de ateliers stof, het patroon en de werkbeschrijving. „Tussentijds houden de ontwerpers contact met de ateliers over de uitvoering. Zo zorgen we dat het handschrift hetzelfde is en blijft”, licht Van Lent toe. „Ook willen we de vrouwen niet onder druk zetten. Het sociale aspect heeft wat ons betreft de overhand.” Zo heeft het label geen winstoogmerk. „Al het verdiende geld wordt geïnvesteerd in het label. Maar zonder subsidie redden we het niet”, aldus van Lent. „We leveren als ateliers maatwerk. Niet alleen wat de kleding betreft, maar ook op sociaal vlak.”
Ami-e-toi hoopt met zijn kleding de klassieke vrouw met kwaliteitsgevoel te bereiken. De collectie is gericht op vrouwen die maatschappelijk geëngageerd zijn, van kwaliteit houden en bereid zijn daarvoor te betalen. Want betalen moet de klant voor Amie-e-toi. De prijzen lopen uiteen van 27,50 euro voor een kleine vierkanten zijden sjaal tot rond de 220 euro voor een zijden jurk.
Meer informatie: www.amietoi.nl.