Landelijk wonen, dat was het doel van de familie Roosink toen ze op zoek waren naar een woning in het buitengebied van Rijssen. De boerderij aan de Borkeld in Rijssen sprak hen aan vanwege de opstallen en het grote stuk grond dat erbij hoorde.„Geen haar op mijn hoofd die er toen aan dacht om een zorgboerderij te starten”, vertelt Henk Roosink (46). „Ik deed wel eens wat werk voor gehandicaptenorganisaties als Adullam en Siloah, maar verder ging mijn interesse niet.”

Tot vlak na zijn verhuizing een kennis hem vertelde dat de Borkeld een ideale locatie was om een zorgboerderij te beginnen. „Ik vond het gelijk een mooi plan. We hadden veel grond en wisten niet wat we er mee moesten doen. Er zijn veel mensen die de hele dag binnenzitten en geen daginvulling hebben. Op deze manier kunnen wij wat voor hen betekenen.”

De zorgboerderij van Roosink moet een plaats bieden aan acht ouderen of gehandicapten. Deelnemers kunnen kiezen uit verschillende activiteiten, zoals het maken van vogelhuisjes en bloemstukjes of ambachtelijke activiteiten als ijs bereiden en kaarsen maken. Buitenshuis is er de mogelijkheid om dieren te verzorgen of te werken in een groenten- of bloementuin.

Op de zaterdagen is er een dagopvang voor gehandicapte kinderen van 5 tot 12 jaar uit de regio. Zij kunnen naast de andere activiteiten ook kiezen uit ponyrijden, skelteren of trampolinespringen.

Een opleiding voor het opzetten van een zorgboerderij is voor Roosink niet nodig. „In principe kan iedereen er een beginnen. Je hoeft je alleen in te schrijven bij de vereniging van zorgboerderijen. Natuurlijk moet je er wel affiniteit mee hebben.” Roosink heeft inmiddels een stichting opgericht die de belangen behartigt van de zorgboerderij.

Voor de opening begin volgend jaar moet er nog wel het een en ander rondom zijn huis gebeuren, vertelt Roosink. Om zijn plannen duidelijk te maken, pakt hij er een zelfgeschilderd aquarel bij. Daarop staat in zachte pastelkleuren een plattegrond van de toekomstige zorgboerderij. „Het oorspronkelijke kookhuis wil ik afbreken en in originele stijl weer opbouwen. Daarnaast ben ik van plan een hooiberg met werkruimte te plaatsen en een stal voor kleinvee, zoals schapen, geiten en konijnen”, somt hij op terwijl hij de locaties aanwijst.

Roosink hoopt het meeste werk met vrijwilligers af te kunnen. Zelf gaat de Rijssenaar, leraar handvaardigheid op de Jacobus Fruytierscholengemeenschap in zijn woonplaats, tijdens de beginfase twee à drie dagen minder werken om de deelnemers te begeleiden. „We zijn niet bang om zonder hulp te zitten. Er zijn genoeg mensen die wat willen doen. Bovendien is het mooi werk.”

Het hele project van Roosink kost ongeveer 400.000 euro. Een gedeelte daarvan krijgt hij binnen door middel van fondsen en subsidies. Het andere gedeelte wil hij ophalen door het houden van verkopingen of fairs.

Roosink verwacht dat er voldoende vraag zal zijn naar de zorgboerderij. „Het wordt de eerste in Rijssen. Er zijn wel andere dagbestedingscentra, maar het verschil is dat deelnemers hier ook buitenshuis kunnen werken. Dat geeft veel mensen rust.”

Ziet hij er niet tegenop om altijd vreemden bij huis te hebben? „Altijd is een groot woord, want ’s avonds zijn de deelnemers er niet. Ons gezin is het wel gewend, want hiervoor had ik een galerie aan huis. Bovendien leef je niet alleen voor jezelf.”