Zeilschip
Het had een tocht moet worden om jongelui teambuilding en discipline bij te brengen, het werd een rommeltje.
Krap dertig jongeren stapten onlangs aan boord van zeilschip de Eendracht. Ze kregen het gratis reisje aangeboden om onder meer wat structuur in hun leven te krijgen.Een deel van de jongeren gaf op geheel eigen wijze invulling aan de reis. Er werd een brandblusser leeg gespoten, drank gestolen en een laken vernield. Volgens de eigenaar van het schip zijn ook schilderijtjes en reddingsvesten van de muur getrokken. De problemen ontstonden in Engeland, waar de groep van boord mocht. Toen jongelui zich daar agressief gedroegen, ging de kapitein terug naar Nederland. In Hoek van Holland greep de politie vijf minderjarige jongens in de kraag.
De jongeren werden aangemeld via het Jongerenloket in Rotterdam, waarin onder meer Sociale Zaken en Werkgelegenheid in de Maasstad participeert.
Voelt het Jongerenloket zich verantwoordelijk voor het wangedrag?
Woordvoerder Hannie Schipper: „Nee, wij zijn slechts doorgeefluik. Jongeren zijn zelf verantwoordelijk. Het project op het schip is onder meer bedoeld voor jongeren die normaal niet gauw op vakantie kunnen. Vanuit het Jongerenloket gingen vijf van de 29 jongeren mee. Die vijf hebben zich niet misdragen. De andere deelnemers hebben we geregeld via bijvoorbeeld het regionaal opleidingscentrum en via een reboundcentrum voor ontspoorde jongeren.”
Pijnlijk dat jongeren zich uitgerekend misdragen tijdens een reis waar hun discipline wordt bijgebracht.
„Heel vervelend en betreurenswaardig. Intussen blijft het een geweldig initiatief dat jongeren zo’n reis krijgen aangeboden. Niet iedereen heeft zich misdragen. Het ligt genuanceerd.”
Is het misschien beter om de jongeren naar Engeland te laten roeien?
„Haha. Ik heb mijn persoonlijke mening over die suggestie, maar ik ben slechts gedelegeerd woordvoerder. In zijn algemeenheid geldt wel dat de jongeren op vrijwillige basis meegaan, het is geen vorm van gevangenisstraf.”
JV
Trainingskamp
In juli 2006 keerden de eerste Nederlandse militairen terug uit Uruzgan. Zij hielden zich bezig met het voorbereiden van de Nederlandse opbouwmissie. Niet voor elke militair was de missie na terugkeer in Nederland een gesloten boek. Een aantal van hen zei ja tegen een initiatief van het ministerie van Defensie en de Volkskrant om geïnteresseerde militairen hun ervaringen te laten verwerken in een literair verhaal.
Voor deze gegadigden belegden beide initiatiefnemers zaterdag een literair trainingskamp met successchrijver Arnon Grunberg. Hij beantwoordde vragen als: Hoe beschrijf ik het absurde van een verongelukte auto met het vel van het slachtoffer er nog aangeplakt? „Mooier dan zo kun je de ervaringen van militairen bijna niet op papier krijgen”, zegt Defensiewoordvoerder Robin Middel. Hij benadrukt dat Defensie niet alleen „mooiweerverhalen” wil.
Het is ongebruikelijk dat militairen zich openlijk uitlaten over hun ervaringen. Vanwaar deze ommezwaai?
„Ik zou het geen ommezwaai willen noemen. Met name rond Afghanistan voeren we een open mediabeleid.” Middel wijst erop dat nu al veel militairen hun ervaringen met het thuisfront delen in de vorm van e-mails en nieuwsbrieven. „Het verwerken van ervaringen in literaire verhalen en het uitgeven daarvan is een aanvulling op datgene wat in kranten verschijnt.”
Stel dat uit de verhalen blijkt dat de missie toch meer een vechtmissie is dan een opbouwmissie.
„In principe kunnen militairen alle informatie die hun ter ore komt gebruiken, maar het blijft hun verhaal. Onze taak is om het plaatje compleet te maken.” Defensie zal de bundel niet censureren, aldus Middel. „Wel gaan we op de gebruikelijk manier na of de militairen geen tactische informatie prijsgeven of uitlatingen doen die onnodig grievend zijn.”
JG