Directeur Valentijn Byvanck van het Zeeuws Museum maakt zich geen zorgen. „Wij worden weer het eerste museum van de provincie. We zijn veel groter dan andere Zeeuwse musea. We zijn eigenlijk het Rijksmuseum van Zeeland.”De nieuwe tentoonstellingen verschillen sterk van de inrichting van het vorige Zeeuws Museum, benadrukt Byvanck. „Wij willen óók een productieplaats van levende cultuur zijn, en niet alleen een toonplaats van erfgoed. Dit is in de eerste plaats een kijkmuseum.”

De nieuwe aanpak resulteert onder meer in een geheel vernieuwde tentoonstelling van Zeeuwse klederdracht. „Vaak wordt er alleen gepraat over wat protestants is en wat katholiek. Maar dat is de vraag niet. De vraag is, wat ons betreft, hoe ontzettend prachtig het is gemaakt. De klederdracht toont de kleurrijke finesses van een volk dat zich profileert met soberheid. Die soberheid komt in de dracht veel minder tot uiting dan je zou denken. Zelfs als iemand in het zwart gekleed moest, waren er nog de prachtige details die de kleding onderscheidend maakten.”

In het museum zijn geen zalen meer met aangeklede paspoppen, maar „modezalen”, zegt Byvanck. Dat blijkt. Op films lopen meisjes met authentieke rokken met daarboven een strak, 21e-eeuws T-shirt. Byvanck: „Volgens mij heb ik de collectie met veertig jaar verjongd. We hebben pubers laten poseren en daarmee een brug geslagen tussen de cultuur van vroeger en die van vandaag.”

Ook allerlei andere gewaagde combinaties van oude en nieuwe kledingstukken zijn in het vernieuwde museum te zien. Zelfs dames- en herenstukken worden door elkaar gedragen. Zo draagt een borstbeeld een authentiek herenhemd met bloedrode dameskoralen erboven. Bezoekers die precies willen weten hoe de dracht historisch werd gedragen, kunnen verder zoeken op computers.

Onderdeel van de tentoonstelling is ook een ’blootfilm’ waarin een jongen en een meisje elkaar ontdoen van hun Zeeuwse klederdracht. De film wil benadrukken waaruit de dracht bestaat, zegt een woordvoerder. De SGP-fractie in Middelburg tekende in 2004 desondanks protest aan tegen de film omdat die de „grenzen van het betamelijke” overschreed.