Hollandse paprika gedijt onder glas
De rode paprika is populair, maar Nederlanders weten te weinig raad met de vruchtgroente, en nog minder met de kleurrijke varianten ervan. Dat kan beter, vindt Roos Varekamp van kwekerij De Westhoek in Maasland. „De paprika zit boordevol vitamines en mineralen en wordt in de Nederlandse kassen vrijwel biologisch gekweekt.”
De van oorsprong uit Zuid-Amerika afkomstige paprika is een vruchtgroente die -net als de komkommer en de tomaat- zowel rauw als gekookt, gegrild of gebakken kan worden gegeten. Door zowel de hoge voedingswaarde als de vele variaties in vorm en kleur, steekt de paprika met kop en schouders boven het maaiveld uit. Vorig jaar oogstten Nederlandse kwekers 318 miljoen kilo paprika uit de kassen. Opmerkelijk dus dat de Nederlandse consument jaarlijks de 3 kilo nog niet haalt.Kweekster Roos Varekamp kan het gedeeltelijk verklaren. „De paprika moest hier echt ontdekt worden. Terwijl in mediterrane landen, maar ook in een buurland als Duitsland, de vruchtgroente overal in wordt verwerkt. De eerste paprika die hier werd geteeld, was bovendien de groene. Vanwege de wat weerbarstige smaak moesten we die leren eten. De veel zoetere rode kwam later, gevolgd door de gele en de oranje. De rode is eigenlijk als enige soort populair. Zowel de gele en de oranje als de overige varianten en kleuren moeten de markt nog veroveren en zijn lang niet overal verkrijgbaar.”
Happen
In de Nederlandse kassen groeit de groente onder optimale omstandigheden. „We telen onder een afdakje, zeggen we zelf. In december gaan de plantjes, die dan zo’n 15 centimeter hoog zijn, de grond in. Na de bloei vormen zich in maart de eerste vruchten. De laatste vrucht oogsten we in november. Dan is de plant 4 meter hoog en zijn er gemiddeld zestig paprika’s van geplukt. Wij oogsten er elk jaar pakweg 360.000. Eind november versnipperen we de planten en gebruiken we ze als compost. Na een grondige schoonmaak volgt weer nieuwe aanplant.”
In de Maaslandse kas wordt er alles aan gedaan om de natuur in balans te houden. „Je kunt zeggen dat we goede beestjes inzetten om de kwade -zoals witte vlieg en luis- te bestrijden. Dat betekent dat we een biologisch product leveren waar je zo in kunt happen. Slechts bij hoge uitzondering moeten we een niet-biologisch bestrijdingsmiddel gebruiken, en dan nog alleen plaatselijk.”
De Nederlandse kwekers zijn in dit opzicht koplopers dankzij een uiterst strenge regelgeving. „Een land als Spanje gebruikt veel meer bestrijdingsmiddelen, ondanks de Europese wetten. Collectief promoten wij onze producten via een eigen website en een logo, in de hoop dat consumenten naast de rode paprika ook eens de rest van de familie proberen.”
Vitamineknaller
De paprika heeft een verrassend hoog vitamine C-gehalte, ongeveer drie keer de hoeveelheid die de gemiddelde sinaasappel bevat. De groene paprika bevat minder vitamine C, maar de oranje versie mag, met gemiddeld 180 milligram per 100 gram vruchtvlees, wel een vitamineknaller worden genoemd. Vitamine C is belangrijk voor de bescherming tegen infecties. Verder bevat de paprika de vitamines A, B1 en B2. Vitamine A is goed voor een gezonde huid en gaat nachtblindheid tegen. Vitamine B1 ondersteunt hersenfuncties, energieproductie, opname van proteïne en de spijsvertering. Vitamine B2 is onder meer belangrijk voor het repareren en versterken van huid, haar, nagels en ogen.
De voornaamste mineralen in de paprika zijn calcium, ijzer en sodium. Calcium is goed voor de botten, maar helpt ook tegen spierpijn. IJzer is belangrijk voor het vervoer van zuurstof door het lichaam. Sodium is goed voor de vochtbalans in het lichaam. De zoete puntpaprika heeft een uitzonderlijk hoog foliumzuurgehalte, namelijk 90 microgram per 100 gram. Foliumzuur is belangrijk voor vrouwen die zwanger zijn of willen worden.
Paprikafamilie
Rode paprika: populairst. Milde, zoete smaak. Kan rauw worden gegeten. Geschikt voor zowel salades als sauzen, soepen, roerbakgerechten, ovenschotels en stoofpotjes.
- Groene paprika: pittige, kruidige smaak. Voor verwerking in roerbakgerechten, stoofpotjes, ovenschotels en (pasta)sauzen.
- Gele paprika: groeit in populariteit. Zachte, zoete maar toch ook frisse smaak, decoratief vanwege de kleur. Lekker in salades en rauwkost, maar ook in warme gerechten.
- Oranje paprika: onderscheidt zich door kleur, zoete smaak en hoogste gehalte aan vitamine C. Geschikt voor warme gerechten, salades en als borrelhapje. Combineert goed met milde roomkazen.
- Puntpaprika: verkrijgbaar in rood, geel en wit. Verfijnde, fruitige en extreem zoete smaak. Hollandse witte puntpaprika is milder en bitterder van smaak. Bevat nauwelijks zaad, daardoor handig in salades, rauwkost of om zo te eten. Extreem zoete smaak combineert goed met gerookte producten (kip of vis). Praktisch in gebruik, gesneden ringen decoratief en leuk in salades.
- Minipaprika’s: ook wel babypaprika’s genoemd. Verkrijgbaar in rood, groen, geel en sinds kort ook in oranje. Zoeter dan gewone paprika’s. Door kleine formaat decoratief. Lekker als gezond tussendoortje uit het vuistje. Leuk om te vullen. Koud of warm geschikt als borrelhapje of voorgerecht. Gesneden ringetjes goed als kleurrijke garnering.
- Paprika’s in bruin, lila, wit en paars: minder bekend, maar worden toch al twintig jaar in Nederland geteeld. Paarse en lila paprika’s hebben -net als de groene- een pittige, kruidige smaak. Lila paprika is milder van smaak dan de paarse. Bruine paprika is bijzonder zoet, witte blokpaprika is mild van smaak. Veelgebruikt in luxe restaurants.
Meer informatie en recepten: www.colourfultaste.nl.